کارکرد پنج سالۀ شورای عالی صلح افغانستان

شورای عالی صلح افغانستان مورد انتقاد شدید در کندز قرار گرفت- جاییکه نیرو های طالب - مرکز آنرا برای زمان مختصری به تصرف در آورده بودند.

پنج سال قبل شورای عالی صلح به منظور رسیدن به تلاش های گفتگوهای صلح با طالبان ایجاد گردید، با وجودیکه این شوراء صد ها  تن از شورشیان قبلی را تشویق کرد که به دولت بپیوندند، سخنرانان در یک رشته از مناظره های آی دبلیو پی آر که ماه گذشته راه اندازی شده بود تأکید کردند که هنوز راه طولانی در پیشرو است که باید پیموده شود.

در سپتمبر2015 قوت های طالبان برای چند روزی اداره  مرکز ولایت شمال شرقی افغانستان، کندز را در دست گرفتند. با وجودیکه در 3 اکتوبر شورشیان از ولایت کندز کنار زده شدند، اما عملکرد آنان یک تبلیغ کودتایی بود و آنها تاحال در اطراف و اکناف ولایت  فعال هستند.

عبدالواسع ، سخنگوی والی کندز گفت:" اگر شورای عالی صلح در ولایت کندز موثریت می داشت ، کندز هیچگاهی سقوط نمی کرد." او اضافه کرد، همان بودیجۀ که برای روند گفتگو ها در نظر گرفته شده بود،  بهتر بود که در پروژه های زیر بنایی به مصرف می رسید.

ثناءالله سیدزاده، یکتن از اشتراک کنندگان در مناظره از باسل  پرسید که والی مصروف چه کاری بود که ازکارکرد های این شوراء در ولایت کندز حساب گیری نکرد؟

او همچنان پرسید،" ریاست های ولایتی به گونۀ هفته وار گزارش های شان را به مقام ولایت ارایه می کنند، بدین اساس اگر گزارش ارایه شده توسط شواری عالی صلح درجریان پنج سال گذشته نشان دهندۀ ناکامی این شوراء بوده است، پس منحیث نهاد نظارت کننده واکنش شما در مقابل چه بود؟"

 باسل گفت والی این ولایت به گونۀ دوام دار این شوراء را انتقاد کرده است، اما او گفت که مدیریت تلاش های صلح تحت قیادت حکومت مرکزی در کابل است.

اوگفت:" در کل،  ما از کارکردهای این شوراء راضی نیستیم."

عبدالشکور دوست، فعال جامعۀ مدنی گفت که روستا نشینان عادی و اوباشان مسلح خود را منحیث عضو پیشین طالبان به شورای عالی صلح تسلیم می کنند. او اضافه کرد این برنامه نیاز به باز اندیشی دارد.

دوست در ادامه گفت:" به نظرمن پالیسی که به منظور آوردن صلح به افغانستان اتخاذ و توسعه یافته است یک استراتیژی درست فکر شده نیست که مشکلات را حل کند، این استراتیژی هیچ پیشرفتی نداشته است- نه تنها که در ولایت کندز بلکه در تمامی ولایت های افغانستان."

دوست در نتیجه گفت:" تا زمانی صلح در افغانستان تأمین نمی شود، مگر اینکه حکومت، کشور پاکستان را به خاطر عملکرد در راستای صلح قانع کند. "

غلام ربانی ربانی، عضو شورای ولایتی در توافق به گفته های قبلی اضافه کرد،" در صورتیکه بخواهیم به افغانستان صلح بیاوریم ضرورت است که با کشور پاکستان و قدرت های دیگر  در جهان به تفاهم برسیم."

او  ادعا کرد که دستاورد های این شورا  ناچیز بوده است.

اوگفت:" ما به گونۀ رسمی در مورد این موضوع تحقیق کرده ایم، در جریان این دوره هیچ یک از مخالفان مسلح و یا کدام عضو طالبان به شورای عالی صلح نپیوسته است."

ربانی به گونۀ مثال به یک گروه از شورشیان اشاره کرد که به قول بسیاری تا حال درفعالیت هستند در حالیکه این گروه به گونۀ رسمی به ریاست عمومی امنیت ملی تسلیم شده بود.

در مناظرۀ دیگری که در رابطه به روند گفتگوهای صلح در ولایت بدخشان  راه اندازی شده بود، یکتن از نمایندگان شورای عالی صلح گفت کار آنان تأثیرات به خصوص خود را داشته است.

امرالله حبیبی، رییس کمیتۀ آگاهی عامۀ شورای عالی صلح گفت که ارقام آنان نشان می دهد که تعداد زیادی از شورشیان سلاح های شان را به زمین گذاشته اند.

" اگر به ارقام نظر بیاندازیم بدون شک که 20000 از جنگجویان آموزش دیدۀ مسلح با شورای عالی صلح پیوسته اند که یک دستآورد بزرگ است."

ذوفنون ناطق، رییسۀ امور زنان ولایت بدخشان پذیرفت که دستآورد های این شورا  باید در نظر گرفته شود.

" در جریان پنج سال گذشته شورای عالی صلح محافل آگاهی عامه را برای زنان در مرکز و ولسوالی های بدخشان راه اندازی کرده است، که زنان را از نظر مالی نیز مستفید شده اند  و آنها در برنامه ریزی و تصمیم گیری چنین محافل دخیل بوده اند. "

اما احمد جاوید مجددی، عضو شورای ولایتی؛ کمیته شورای عالی صلح را متهم کرد این کمیته در تسلط  سیاست های تنظیمی گیرمانده است.

او در ادامه گفت:" من فکر می کنم بیشتر اعضای کمیته صلح با یکی از احزاب  ارتباط دارند." او اضافه کرد که سه عضو این شورا  در ولایت بدخشان "هیچگاهی سهم فعال نداشته اند و هیچ دستاوردی هم ندارند."

شفیق،یکتن از محصلان پوهنتون همچنان گفت کارکرد های این شورا  با  زرق و برق بوده است.

اوگفت:" می توان ادعا کرد که این شورا هیچ مؤفقیتی نداشته است، فقط 700 میلیون دالر امریکایی را به مصرف رسانیده اند که هیچ تأثیری به خاطر تامین  صلح نداشته است."

رییس کمیته شورای عالی صلح در ولایت بادغیس به برنامه های خاص که در ساحات محلی اجراء شده است اشاره کرد.

محمد اکبرهوتک گفت که این شورا  بیشتر از ده ها  پروژۀ را به منظور آوردن افراد جنگجو به روند صلح راه اندازی کرده است.

او اضافه کرد که نبود امنیت و تنش های قومی یکی از چالش های بزرگ است که آنها با آن مواجه اند.

هوتک تشریح کرد،" به گونۀ مثال افرادیکه در ولسوالی مُقر به روند صلح پیوسته به خاطر مشکلات امنیتی در حال حاضر  در قلعۀ نو- مرکز این ولایت زندگی می کنند."

محمد افضل افضلی، رییس شورای انکشافی مُقر گفت که این شورا  نیاز دارد که به خاطر  جلب اعتماد مردم تمرکز کند.

او در ادامه گفت:"  مردم با شورای عالی صلح همکاری کرده اند و پروژه های این شورا  تا حدی مؤثر بوده است."

ابوبکر عظیمی، از همکاران وی و مدیر اجراییوی ولسوالی مُقرکمتر تعارفی بود. او گفت مسوولین این شورا  در امر همکاری با ادارۀ این ولسوالی ناکام بوده است. او اضافه کرد که به منظور مؤثر بودن این برنامه ضرورت به همکاری های نزدیک بوده است."

شیرآقا احساس، فعال جامعۀ مدنی گفت این شورا فقط پول های عامه را مصرف کرده است. اوگفت راه حل اصلی این بحران در جایی دیگر نهفته است، اواضافه کرد،" حکومت باید به گونۀ واقعی با کشور پاکستان گفتگو کند به خاطری که ادارۀ طالبان به دست این کشور است."