زنانِ افغان افتخار دارند که به عنوان پولیس خدمت میکنند
با وجود تبعیض اجتماعی، شمارِ افسران زن افزایش یافته است.
زنانِ افغان افتخار دارند که به عنوان پولیس خدمت میکنند
با وجود تبعیض اجتماعی، شمارِ افسران زن افزایش یافته است.
انبوهی از زنان در دهن در ورودی ریاست امور زنان ولایت پنجشیرجهت اشتراک در کارگاه آموزشی در مورد خشونت جنسیتی صف بسته اند.
پیش از داخل شدن به این ریاست زرمینه 32 ساله هریک را تلاشی می کند. وی خیلی دقیق بازرسی می کند، حتا خودش را پایین نموده بوت های زنان را می بیند.
زرمینه از سه سال به این طرف با اداره پولیس پنجشیر کار می کند.
وی می گوید: «در اوایل شوهرم اجازه نمی داد، او می گفت اگر من پولیس شوم احترام و عزتش را از دست می دهد، اما وقتی وضعیت اقتصادی مان خراب شد خودش مرا به اداره پولیس برد و ثبت نام کرد.»
در حال حاضر، وی ماهانه بیشتر از 200 دالر امریکایی بدست می آورد و از کارش کاملا راضی است او در تحقیق برخی از قضایای جنایی نیز همکاری میکند.
زرمینه توضیح داد که زنان به دلیل تفکیک شدید جنسیتی در افغانستاننقش رول حیاتی را در امنیت ایفا می کنند.
وی می گوید: « در یکی از قضایا، زنی در قتلی دست داشت، ولی خودش را به پولیس تسلیم نمی کرد، اما وقتی من نزدش رفتم به خیلی راحتی تسلیم شد.»
این در حالی است که مقامها در اداره پولیس پنجشیر از افزایش بطی در تعداد زنان متقاضی کار در این اداره خبر می دهند.
عبدالعزیز غیرت رییس پولیس پنجشیر می گوید در حال حاضر 13 پولیس زن در بخش های مختلف مشغول کار اند، در حالیکه دوسال پیش این رقم به دوتن می رسید.
وی می گوید: « ما در جامعه سنتی مان نمی توانیم زنان را تلاشی کنیم، به همین دلیل دشمن برای انجام اعمال دهشت افگنانه از لباس زن استفاده می کند. موجودیت پولیس زن برای تحقیق قضایای جنایی که مجرم در آن زن باشد نیز موثر است.»
وی اذعان کرد که در حال حاضر نیروهای وی متشکل از ۱۱۱۴ تن است که زنان اقلیت کوچکی را در آن تشکیل میدهند، اما وی این روند را امیدبخش خواند.
در همین حال، نجیب دانش معاون سخنگوی وزارت داخله میگوید که سنتهای محافظهکارانه از عمدهترین موانع استخدام زنان در نیروهای پولیس است.
وی میگوید در حال حاضر ۳۵۰۰ پولیسزن در سرتاسر کشور مشغول کار اند، در حالیکه کم از کم به ۱۰۰۰۰ تن نیاز داریم. از همین رو برای استخدام بیشتر زنان تلاش میکنیم.
وی توضیح داد: « پولیسهای زن دردسرِ بزرگی برای دشمنان و دهشتافگنان اند و آنان سخت نگرانِ افزایش تعدادِ آنها اند، چون با این کار امکان دارد بسیاری از حملات دهشتافگنانهای شان که با لباس زن انجام میشوند کشف شود.
عالیه عطایی رییس امور زنان پنجشیر میگوید که دفتر شان کمپاینی را از طریق مساجد، مکاتب و عالمان دین به راه انداختهاند تا مردم را در مورد نیاز به افسران زن آگاهی دهند.
وی میگوید پیوستنِ زنان در پولیس جدا از فوایدی که به امنیت ملی دارد، برای خود آنان نیز یک فرصت خوبِ اقتصادی است، بهویژه برای آنانیکه در اعاشه خانوادههای شان به مشکل مواجه اند.
وی میگوید: «خوشحالیم که حال زنان میتوانند در برابر استهزاهای که گاه گاهی از سوی بستهگان شان میبینند بیاعتنا باشند. یک بیوه زن به ما گفت که در گذشته وقتی غذا میخورد برادرش حرفهای زشتی به وی میگفت و وی را بخاطر مفتخوری مورد طعن قرار میداد، ولی حال زن مذکور یک افسر پولیس است و معاشی دارد و از شغل خودش نان میخورد.»
گل اندام نیز از جمله زنانی است که شغل تازه برایش وقار و یک درآمد ثابت بخشیده. وی یک سال پیش، پس از آنکه شوهرش را از دست داد به صفوف پولیس پیوست تا از این طریق خانوادهاش را تمویل کند. او در حال حاضر مسوول بازرسی زنان در دهن درِ ورودی قومندانی پولیس پنجشیر است.
او میگوید: « من وظیفهام را با اشتیاق کامل انجام میدهم. از وقار و اعتبار خوبی برخوردار استم، معاش خوب دارم و میتوانم مراقب خانوادهام باشم.»
گل اندام گفت که وی خود را خدمتگذار مردم میداند و از کارکردن در هر نقطه افغانستان خوشحال میشود.
وی قصه کرد: « دختری در تپه منجهور منطقه بازارک ولایت پنجشیر از خانه فرار کرده بود. رفتیم که او را به ریاست زنان بیاوریم تا خانوادهاش صدمهیی به وی نرساند. اما باوجود تلاش پولیس نمیخواست وارد موتر شود، ولی وقتی من برایش گفتم تشویش نکن من همرایت هستم، آرام شد و در موتر نشست.»
او علاوه کرد: «زنان در اکثر قضایای جنایی حقیقت را به پولیسهای مرد نمیگویند، ولی وقتی ما با آنان صحبت میکنیم همه چیز را میگویند و این کمک فراوانی به پولیس میکند تا قضایا را به آسانی حل نمایند.»
عالمان دین میگویند اگر مسایل اخلاقی و حجاب مراعات شود هیچ ممانعتی برای پیوستن زنان به صفوف پولیس وجود ندارد.
مولوی گلزار یکتن از عالمان دین میگوید: « پولیسهای زن باید حجاب شرعی به تن داشته باشند، جای بودوباش و فعالیتهای شان باید از پولیسهای مرد جدا بوده و با آنان در تماس نباشند. در جریان انجام وظیفه نیز با مردان یکجا نشوند.»
برخی از مردم عام هنوز هم به این باور اند که داشتن افسران پولیس زن، با رسوم محافظهکارانه افغانستان سازگار نیست.
ابراهیم یکتن از رانندهگان تاکسی به آی دبلیو پی آر گفت:« وقتی یک زن خانهاش را ترک میکند و بهنام وظیفه با صدها مرد شب و روزش را سپری میکند، دیگر خانمِ شوهرش باقی نمیماند، بلکه شوهرهای تازهای پیدا میکند. به نظر من کسی که زن یا دخترش را میگذارد با نیروهای نظامی کار کند وقارش را از دست میدهد و این بیغیرتی محض است.»
اما دیگران در این باره نظرِ مثبت دارند.
محمد شاه عظیمی یکتن از باشندهگان ولسوالی شتل در پنجشیر میگوید وی باور دارد که بسیاری از مردم استخدام زنان در نیروهای پولیس را مهم میدانند.وی میگوید: « من دختر جوان ندارم، اما اگر میداشتم او را در پولیس شامل میکردم، چون پولیس خدمتکار جامعه است. زنان در تحقیق قضایای جنایی خوب اند و زنان متهم به جرایم نیز با آنان نسبت به مردان راحتتر اند و به راحتی رازهای خود را شریک میکنند.»
با این حال، زنان باوجود مشکلات به کار شان در پولیس ادامه میدهند.
ظریفه ۲۴ ساله، دختر خانمیست که از مکتب فارغ شده و میخواهد با نیروهای پولیس کار کند. او میگوید: « تمام اعضای خانواده ما در بخش نظامی کار میکنند و من نیز میخواهم پولیس شوم. خانوادهام اجازه داده اند و... میخواهم افسر پولیس شوم و از این طریق به جامه خود خدمت نمایم.»