زندان بدخشان، تله‌ی مرگ

Wednesday, 13 December, 2017

The link has been copied

Mohammad Sami Saihoun

مسئولین در بدخشان هشدار می‌دهند که زندان آن ولایت چنان ناگوار است که احتمال فرو ریختن ساختمان آن بیش از هر وقت دیگر جدی‌تر است و زندگی بیش از 400 زندانی در معرض خطر قرار دارد.

پلان‌هایی برای ساختن تعمیر جدید زندان در شش سال گذشته مطرح بوده، اما چندین بار کار آن به تعویق افتاده وتا هنوز تکمیل نگردیده است.

صدیق الله عمری مدیر محبس بدخشان گفت که به نظر او زندان کنونی تقریباً 100 سال عمر دارد و دیوارهای گلی آن شدیداً آسیب پذیر شده است.

او گفت: "ما نگرانیم که اگر ریزش برف امسال بیشتر شودویا حوادث نا گوار دیگری روی دهد، بیش از 400 زندانی با خطر مرگ مواجه خواهند شد."

زندانیان می‌گویند زندگی در درون این زندان فرسوده ،هر روز سخت‌تر می‌شود.

عبدالرووف که بخاطر قاچاق مواد مخدر زندانی است، می‌گوید که تعداد بیش از حد زندانیان دریک اطاق مشکل بسیار جدی است.

وی افزود: "اتاق‌های زندان بدخشان کاملاً کهنه و فرسوده شده و قابل بودوباش نیست. اگر امسال بارندهگی زیاد شود، بیشتر این اتاق‌ها برسر زندانیان فرو خواهند ریخت".

او توضیح داد: "این زندان بیش از 20 سلول خورد و برزگ داردکه30 تا 35 نفر در هر سلول کلان و 18 تا 22 تن در هر سلول کوچک به سر می‌برند."

زندانی دیگر بنام شاهپور گفت که فقط 5 بستر یک نفری در هر سلول وجود داردکه این  ازدحام باعث شیوع امراض، بخصوص در فصل سرما می‌گردد.

او افزود: "اگر کسی دچار مرض ساری شود، همه‌ی زندانیان گرفتار خواهند شد، چون راهی برای جلوگیری از آن وجود ندارد."

نظیفه ذکی، عضو ولسی جرگه  که اخیراً در راس هیات کمیته امور دفاعی پارلمان از بدخشان دیدار کرده بود، گفت که وضعیت را بسیار نگران کننده یافته است.

او گفت: "زندانیان در وضیعت بدی قرار دارند و در تعمیر مخروبه‌ای که مناسب بودوباش انسان نیست، زندگی می‌کنند. درست است که اگر کسی جرمی مرتکب شده باشد و محکمه او را مجرم ثابت کرده باشد، باید مجازات گردد، اما زندان بدخشان از نقطه نظر حقوق بشری جای مناسب برای زندگی محبوسین نیست."

خانم ذکی از مقامات محلی بدخشان خواست تا برای بهبود وضعیت زندانیان اقدام کنند.

وی افزود که وضعیت زندانیان زن به مراتب بدتر است.

یک زندانی بخش زنانه که کودکان خود را نیز به همراه دارد، به آی‌دبلیو‌پی‌آر گفت که از امکانات اولیه‌ای چون مواد سوخت برای تسخین و آب گرم محروم می‌باشند.

وی که نخواست نامش در گزارش ذکر گردد، گفت: "در این هوای سرد، طفلم را با آب سرد می‌شویم. برای بزرگسالان مهم نیست اما نگران زندگی کودکان هستیم."

کسانی به ملاقات زندانیان می‌آیند نیز گفتند که اقارب‌شان با وضیعت بسیار ناگوار مواجه می‌باشند.

احمد فواد باشنده‌ی ولسوالی شهدا گفت  "زن برادرم اینجا زندانی است و ما بخاطر کمبود امکانات یک مقدار لباس و لحاف از خانه آورده‌ایم تا او را از خطر سرما محفوظ نگهداریم."

کار تعمیر متوقف است

به نقل از ریاست عمومی محابس و توقیف‌خانه‎های افغانستان، در 11 ماه مارچ،  قرارداد برای اعمار زندان با شرکت برادران کوفی وابسته به مریم کوفی یکی از اعضای پارلمان عقد شد. امامشکلات تخنیکی ظاهراً باعث شد تا کار ساختمان زندان  که در ساحه‌ی 20 جریب زمین در نظر گرفته شده بود،تا مارچ 2013به تعویق بیافتد.

مسئولین ریاست اقتصاد بدخشان میگویند که در سال 2014 مصارف اعمار ساختمان زندان جدید 2.8 میلیون دالر تخمین شده بود، به دلیل عدم پیشرفت کار، بود جه‌ی اختصاص یافته، به سال بعد انتقال یافت.

بر اساس بودجه‌ی انکشافی بدخشان، در سال 2015 مبلغ 1،233،566 دالر ارمیکایی برای اعمار ساختمان زندان جدید تخصیص داده شده بود. مبلغ 384،420 دالر دیگر سال 2016 انتقال یافته و بودجه‌ی امسال مبلغ 771،689 دالر امریکایی برای اعمار ساختمان زندان می‌باشد.

عطاء الله صدیقی مدیر برنامه های انکشافی ریاست اقتصاد ولایت بدخشان گفت: "هر سال بودجه‌ی جداگانه برای اعمار ساختمان زندان تخصیص نمی‌یابد بلکه بودجه سال قبل به دلیل عدم تکمیل کار به سال آینده انتقال داده می‌شود."

عمر ی مدیر محبس بدخشان گفت که مطابق برنامه ریاست عمومی محابس و توقیف‌خانه‌ها، این تعمیر باید در ماه جون 2017 تکمیل می‌گردید.

شکایت‌های آنان تاهنوز به جایی نرسیده و تاکنون نه ریاست محابس و نه حکومت محلی  بدخشان درینمورداقدامی نکرده اند. عمر ی گفت که به نظر او اعمار این ساختمان با سرعت کنونی تا یک سال دیگر هم تکمیل نخواهد شد.

داکترگل محمد بیدار، معاون والی بدخشان گفت که آنان شکایت رسمی درمورد تاخیر کار ساختمان محبس بدخشان به ریاست محابس درکابل ارسال کرده‌اند.

آقای بیدار گفت که آنها بارها مساله را با شرکت برادران کوفی مطرح کرده اند ولی آنان در جواب گفته اند که کار ساختمان به دلیل عدم پرداخت پول از سوی وزارت داخله متوقف شده است.

به گفته‌ی او از آنجایی که قرارداد را وزارت داخله امضا کرده است، حکومت محلی بدخشان صلاحیت فسخ آن را ندارد.

طبق قانون تدارکات افغانستان، قراردادی‌هایی که کارشان را مطابق شرایط قرارداد انجام داده نتوانند،جریمه میشوند.

اما مریم کوفی، رئیس شرکت برادران کوفی گفت که وزارت داخله پول لازم را به آنان انتقال نداده و باعث تاخیر کارشده است.

او گفت: "ما 85 درصد کار زندان را تکمیل کرده‌ایم. مدت تکمیل کار ساختمان دو سال و چند ماه بود، اما وزارت داخله پرداخت هر قسط کار را هفت تا هشت ما به تاخیر انداخت و هنوز آخرین قسط 800،000 دالری را نپرداخته است."

وزارت داخله به سوال‌های ما درمورد مسایل مشخص اعمار زندان جدید پاسخ نداد. نجیب دانش،معاون سخنگوی آن وزارت گفت که او هیچ معلوماتی درمورد قرارداد زندان بدخشان ندارد. در عین حال، او افزود که وزارت قصد دارد زندانیان را به محل‌های رهایشی مناسب‌ در شهر فیض آباد انتقال دهد.