پولیس افغان مهمات نظامی را به طالبان ميفروشد

.مقام­های ولایت غزنی می­گویند که افراد نیروهای امنیتی مهمات نظامی را به دشمن می­فروشند

پولیس افغان مهمات نظامی را به طالبان ميفروشد

.مقام­های ولایت غزنی می­گویند که افراد نیروهای امنیتی مهمات نظامی را به دشمن می­فروشند

A selection of insurgent weapons seized by Australian troops in Kandahar, June 2010. (Photo: ISAF Public Affairs)
A selection of insurgent weapons seized by Australian troops in Kandahar, June 2010. (Photo: ISAF Public Affairs)

سید رحمت الله علیزاده

مقام­ها و اعضای شورای ولایتی درغزنی درمورد فروش غیرقانونی سلاح به طالبان اخطار دادند. آنها گفته­اند که پولیس با رضایت خود سلاح خود را به شورشیان (کسانی که قراربود مورد هدف این سلاح­ها قرارگیرند) می­فروشند.

محمدعلی احمدی، معاون والی به انستیوت پگزارشدهى جنگ و صلح گفت:«ما با توجه به شواهد دست داشته، این کار{فروش مهمات} را قطعاً تایید می­کنیم. متاسفانه قسمتی ازسلاح­ها و مهماتی اختصاص یافته به اردوی ملی، پولیس و ارگانهای امنیتی اکنون به دست دشمنان ما قرارگرفته­اند.»

باتوجه به اینکه غزنی یکی از پرخطرترین ولایات است که واحدهای طالبان در تعدادی از مناطق آن فعالیت دارند، میزان اکمالات دولتی دراین ولایت بیش ازمیزان نیازاست. به عکس، این اکمالات اضافی به دست افراد دیگر می­رسند. این کار یا از طریق راه­های مستقیم، ‌مانند «باج دهی» به طالبان یا ازطریق نفوذ طالبان در نیروهای امنیتی عملی می­شود. باج دهی به طالبان، به عبارتی، به خاطر نوعی کسب امان از طالبان است. 

احمدی گفت که درولسوالی اندر، پولیس نتوانست دلیل مفقود شدن 80000 فیرمرمی را که درهمین اواخر مفقود شده بود  کشف کند. این در حاليست  که دراین منطقه اخیراً هیچ نوع خشونت میان هیچ فرد یا گروهی که منجر به فیراین مرمی­ها شده باشد،‌رخ نداده­است. ‌

وی افزود:«تنها مرمی­ها و مهمات نظامی نیست که به دست دشمنان رسیده­اند؛ بلکه دربرخی از ولسوالی­ها وسایل مختلفی چون ماشین تولید برق، موترها، تخته­های مولد برق آفتابی به طالبان داده می­شوند.»

حمیدالله نوروزی، عضوی از شورای ولایتی به انستیوت گزارشدهى جنگ و صلح  گفت که گزارش­های معتبری «ازمنابع مختلف دراوقات متفاوت درمورد فروش مهمات » به آنها رسیده­اند.

نوروزی گفت:«این، پولیس است که اکثریت سلاح­ها را به دشمنان مسلح دولت می­سپارد. ما درسطح یکی از ولسوالی­ها یک تحقیق انجام داده­ایم که نمی خواهم نام آن را ببرم. زمانیکه موجودی سلاح­ها انجام شد، نتیجه این شد که 8000 فیرمرمی کلاشینکوف بدون این که درآن منطقه جنگی رخ داده باشد، مفقود شده بود.»

وی گفت:«ما ازآنها خواستیم تا دلیل این کمبودی­ها را توضیح بدهند، اما انها  نتوانستند که بگویند که چرا این مرمی­ها مفقود شده­ است . این مساله نشان می­دهد که آنها یا این مهمات را فروخته­اند و یا هم آن را به عنوان باج به طالبان داده­اند.»

خلیل هوتک،‌هماهنگ‌کننده امور پولیس محلی گفت که در ولسوالی­های اندر،‌آب­بند، قره­باغ و گیلان تجارت غیرقانونی مهمات رونق بیشتری دارد. او گفت که قیمت  یک صندوق مرمی کلاشینکوف  300 دالرآمریکایی است  و یک صندوق مرمی نوع پی ک سبک و نوع DShKسنگین نسبت په کلاشينکوف ارزانتر است 

آقای هوتک راه جدید انتقال مهمات که بدون برقراری ارتباط مستقیم میان پولیس و طالبان اجرا می­شود را توصیف کرد.

او گفت:«ما شواهدی داریم که طالبان درجریان شب الاغ­ تربیه شده را به قرارگاه پولیس می­فرستند. حیوان درنزدیک قرارگاه می­ایستد و پولیس بوجی­های مهمات را بر پشت­اش بار می­کند. الاغ،‌راه رفته­اش را برمی­گردد و{به این صورت} مهمات را به طالبان می­رساند.»

غلام محی الدین سروری،‌رییس پولیس غزنی گفت که آنها باخبرشده­اند که مهمات به شورشگران فروخته می­شوند، اما،‌سند رسمی برای اثبات آن وجود ندارد.او افزود:«ما درصدد اتخاذ تدابیری استیم تا از فروشات آینده مهمات به دشمنان ما جلوگیری کنیم.»

محمدحنیف،‌رییس سارنوالی نظامی غزنی گفت که سارنوالی ازاین کار بی­خبراست  اما ازاین نگران است که شماری از افراد داخل خدمت  سلاح­ها و مهمات شان را –  به هردلیلی- به طالبان می­دهند، درحال افزایش است. 

محمد حنیف، رییس سارنوالی نظامی ولایت غزنی، می‌گوید که آن‌ها سه همين سه دوسيه ى را زير کار دارند که پوليس محلي در ولسوالى ده يک  متهم به دادن سلاح‌ها و تجهیزات خود به طالبان استند و هم چنان پوسته‌های امنیتی را برای طالبان رها کرده اند

یکی ازمقام­های شورای ولایتی دیگر،‌حمیدالله دانش، ازاین نگرانی دارد که راه ساده­ای که طالبان به سلاح و مهمات دسترسی می یابد موجوديت  شبکه وسیع ارتباطاتی،‌همدلان و جاسوسانی درارگانهای دولتی افغانستان است که با طالبان کمک ميکنند .

او گفت:«دشمنانان دولت برنامه­های شان را ازطریق عوامل نفوذی­شان در داخل حکومت عملی می­کنند. فروش مهمات از همین طریق انجام می­شود. در بخش نظامی حکومت اشخاصی وجوددارند که روابط میان دشمنان مسلح و نیروهای دولتی را فراهم می­کنند.»

دانش گفت که خدمات اطلاعاتی افغان و هم چنان محاکم باید با این نوع تخلفات برخورد جدی داشته باشند تا از رخدادهای جنگ­های داخلی در سال 1992 جلوگیری شود. درآن وقت با فروپاشی قوای مسلح حکومتی، مهمات آنها توسط فرقه­های متفاوت جهادى به يغما برده شد 

عین قصه درولایات دیگرهم شنیده می­شود. چنانچه گزارشهای از تجارت پررونق مهمات دولتی میان طرف دولتی و طالبان در ولایت ننگرهار وجوددارد.

برهان، باشنده ولسوالی سرخ رود این ولایت می­گوید که فعلا قاچاق مهمات منفعت بیشتر از قاچاق موادمخدر دارد. وی گفت:«یکی ازخویشاوندان من کاری به جز این کار{قاچاق مهمات} انجام نمی­دهد.»

برهان به انستیوت صلح و جنگ گفت:«درمنطقه ما یک قریه به نام قلعه سید صدیق یاد می­شود. درآنجا اسلحه به صورت عادی فروخته می­شود. پولیس مهمات و سلاح را با استفاده از قاچاقیان به آنجا می­فرستند. طالبان از طرف شب با موتر به آنجا می آیند و مهمات را باخود می­برند. دفترولایت ازاین قضیه باخبراست؛ اما تاکنون کاری انجام نداده­است.»

سیدرحمت الله علیزاده خبرنگاری را در انستیوت صلح و جنگ آموخته است.

این گزارش نسخه طولانی اینگزارش رادیوییمی باشد.

Afghanistan
Conflict
Frontline Updates
Support local journalists