اختطاف در شمال افغانستان افزايش يافته است
تاجران بطور روز افزون هدف حمله جنايت كاران قرار مي گيرند و كارشناسان هوشدار مي دهند كه اين امر به آينده اقتصادي كشور آسيب خواهد رساند.
اختطاف در شمال افغانستان افزايش يافته است
تاجران بطور روز افزون هدف حمله جنايت كاران قرار مي گيرند و كارشناسان هوشدار مي دهند كه اين امر به آينده اقتصادي كشور آسيب خواهد رساند.
گزارشي از قيوم بابك- افغانستان
گزارش شماره 381
26 نوامبر 2010
محمد داود مانند بسياري تاجران در شمال افغانستان مي خواهد موفقيت هايش را بعنوان راز سر به مهر نگهدارد.
او گفت: "بدترين چيز اين است كه مردم به تو پول دار بگويند." او توضيح داد كه اين امر در شرايط كنوني دعوت واضحيست از اختطاف گران.
او گفت: "من همه اطفالم را به خارج كشور فرستاده ام، ولي خودم مجبورم بخاطر كاروبار در مزار شريف بمانم. اگر اوضاع به همين منوال ادامه يابد، من نيز خواهم رفت."
اختطاف و سرقت در بخش هايي از شمال از جمله ولايت بلخ كه مزار شريف مركز آن مي باشد، افراد غني را هدف قرار مي دهد. شاهدان هوشدار مي دهند كه اينگونه حملات روحيه رهبران تجاري، اقتصاد محلي را تخريب مي كند.
محمد ظريف كه در شهر ميمنه مركز ولايت فارياب دواخانه دارد، توضيح داد كه بتاريخ 18 اكتوبر چگونه از يك حمله به هدف اختطافش نجات يافته است.
وقتي يك شام از محل كار به سمت خانه رانندگي مي كرد، آقاي ظريف متوجه مي شود كه مورد تعقيب قرار دارد و به پوليس زنگ مي زند. زماني كه به خانه رسيد و از موترش خارج شد، افراد نقاب دار كوشيدند او را دستگير كنند، اما پوليس از قبل درانجا انتظار مي كشيد و حمله كنندگان فرار كردند.
محمد كريم دكاندار كه شاهد صحنه حمله ناكام اختطاف چيان بوده است، اينگونه شرح مي دهد: "زماني كه مي خواستم دروازه دكانم را بسته كنم صداي مرمي كلاشنكوف از حدود 20 متري ام شنيدم، و ديدم كه افرادي از يك موتر چهار تيره بيرون شده و شروع به فير كردند. آنها پا به فرار گذاشتند، اما يك نفر شان نتوانست فرار كند و تفنگچه را به سمت پوليس انداخته فرياد زد كه تسليم است."
ظريف گفت كه شش ماه قبل خودش نيز از يك حمله مشابه جان به سلامت برد.
او گفت: "ازان به بعد، بسيار نگران شده ام، چون اين افراد هركاري از دست شان مي آيد؛ آنها دسته هاي بسيار قوي دارند."
در يك موارد ديگر، حاجي گل احمد زرگر، تاجر در ولايت بلخ، در ماه سپتامبر اختطاف گرديد و پس از چندين روز جستجو از سوي پوليس رها گرديد، و اسماعيل جمشيدي تاجر مواد نفتي در ولايت بلخ اختطاف گرديد و با پرداخت 400 هزار دالر امريكايي رها گرديد.
محمد گل لوگري، يكي از كارمندان جمشيدي شكايت كرد كه "ما متوجه شديم كه پوليس قادر به انجام كاري بخاطر آزادي مصون او نبود، لذا ما انتخاب ديگر جز پرداخت پول به اختطاف گران نداشتيم. در غير آن آقاي اسماعيل كشته مي شد."
پوليس افغانستان مي پذيرد كه در ميزان اختطاف ها بخاطر پول افزايش بعمل آمده است.
صالح الدين سلطان، مسوول رياست مبارزه با جرايم ولايت بلخ مي گويد كه در هفت ماه اول سال 2010، به تعداد 60 قضيه اختطاف و سرقت در منطقه ثبت شده است درحاليكه سال گذشته اين رقم 42 مورد بود. ارقام امسال حاكي از هفت درصد كل جرايم ثبت شده مي باشد.
سلطان گفت: "جنايت كاراني را كه ما توقيف كرده ايم، در اعترافات خود گفته اند كه جرايم شان ناشي از فقر و بيكاري روز افزون مي باشد."
او پيشبيني كرد كه حملات بالاي تاجران باعث ايجاد يك حلقه شوم مي شود كه در نتيجه "فابريكه ها مسدود مي گردند، افراد {بيشتر} براي امرار معاش به جرم دست مي زنند، و ازينرو پيهم افزايش مي يابد، لذا ما سال بعد با تخلفات بيشتر مواجه مي شويم."
يك فرد متهم به اختطاف كه پس از دستگيري در فارياب در يك كنفرانس مطبوعاتي حضور يافت اظهار داشت كه از ناچاري دست به اين كار زده است.
او گفت: "من كاملاً به تنگ آمده بودم، ازينرو تصميم گرفتم كه يا مقداري پول براي سير كردن اطفالم بدست آورم و يا آنكه درين راه بميرم. من به ميل خود به اين جرم دست نزدم."
طبيعي است كه تاجران در مورد امنيت شان نگران اند.
مردي كه در ميان تعدادي از محافظان مسلح در مزار شريف به سمت دفترش مي رفت اظهار داشت: "بعنوان يك تاجر افغان، من درينجا و حالا مي گويم كه احساس امنيت نمي كنم و سرمايه را كه درينجا سرمايه گذاري كرده ام نيز مصوون نمي باشد."
او گفت در شرايط كنونى باقي ماندن درينجا كاري در حد خودكشي است، داشتن محافظ يك امر ضروري مي باشد، چون نيروهاي امنيتي از او و خانواده اش حفاظت نمي كنند.
اقتصاد دانان مي گويند كه رفاه در شمال افغانستان منوط به امنيت است، لذا خطرات نسبت به فعاليت هاي تاجران اثراتش را بر جامعه گذاشته است.
عبدالستار نعيمي، كارشناس امور اقتصادي گفت: "تنزل سطح تجارت تاثير مستقيم بالاي مصرف كنندگان دارد و آنها در نتيجه بالا رفتن تقاضا و كاهش عرضه زير فشار قرار مي گيرند و اين امر بالاي قيمت ها اثر مي گذارد."
تاجراني چون محمد ابراهيم، دكانداري در مزار شريف مي گويند آنها از بالا رفتن قيمت متضرر شده اند.
او گفت كه فقط شش ماه قبل، قيمت هاي عمده اجناس خوب بود و به آساني مي شد اموال را بطور قرض گرفت. اما حال، "كالاها كمتر در بازار عمده فروشي ميسر است، و تاجران به قيمت بالاتر مي فروشند و جنس به قرض نمي دهند. وقتي ما به قيمت بالا مي خريم، چاره اي جز فروختن به قيمت بالا نداريم."
به گفته محمد حسن انصاري، مسوول صنايع و صادرات در اتاق تجارت و صنايع بلخ، گفت "اختطاف تاثير بسيار شديد بالاي تجارت گذاشته است... با گذشت هر روز تجارت تنزل مي كند."
انصاري گفت كه عليرغم بارها مراجعه به نهادهاي امنيتي، تاجران موفق اكنون احساس مي كنند كه انتخاب ديگري جز استخدام محافظان شخصي ندارند، هرچند اين امر براي تامين امنيت شان كافي نيست.
او گفت: "يك تاجر مشهور باوجود داشتن محافظان مسلح، اختطاف شد. يك شعبه كابل بانك با وجود داشتن شش تن محافظ مسلح چور شد، و مجرمان هنوز دست بالا دارند. محافظان امنيتي راه درست مبارزه با اين مشكل نيست."
جنرال داود داود، كه مسووليت پوليس زون شمال افغانستان را بعهده دارد، ظاهراً شدت اختطاف ها را كم جلوه داد.
او گفت: "حتي در كشورهاي بسيار پيشرفته، گروه هاي جنايت كار فعاليت دارند و دست به جرم مي زنند." او افزود كه اقدامات روي دست گرفته شده تا با اين مشكل مبارزه شود: "پوليس بزودي يك شماره 24 ساعته را در اختيار مردم قرار خواهد داد تا مردم بتوانند در چنان موارد با پوليس تماس بگيرند و از جرايم جلوگيري شود و مردم احساس امنيت كنند."
حبيب الله حبيب، متخصص امور دفاعي و امنيتي گفت كه در شمال افغانستان گروه هاي جنايت كار كه از سوي قوماندان هاي شبه نظامي رهبري مي شوند، كاملاً مسلح مي باشند و با مصوونيت مي توانند عمل كنند.
او گفت كه راه حل برخورد سازش ناپذير بعنوان ابزار بازدارنده در برابر جنايت كاران مي باشد.
حبيب گفت: "زماني كه يك فرد جنايت كار دستگير مي شود، بايد به رسانه ها معرفي شود و شديداً مجازات گردد. اينگونه، تعداد جرايم كاهش خواهد يافت."
"اما متاسفانه، ازانجايي كه مجرمان در تماس نزديك با برخي مقامات بلندپايه حكومتي مي باشند، آنها از يك دروازه داخل زندان و از دروازه ديگر آزاد مي شوند."
قيوم بابك، گزارشگريست در ولايت بلخ كه از سوي اي دبليو پي آر تربيت شده است.
