افغانها نسبت به پروژه های ارزگان شکایت دارند
تاجران از امکاناتی که خارجی ها با اعمار یک مارکیت برایشان مهیا ساخته اند، ناراضی به نظر می رسند.
افغانها نسبت به پروژه های ارزگان شکایت دارند
تاجران از امکاناتی که خارجی ها با اعمار یک مارکیت برایشان مهیا ساخته اند، ناراضی به نظر می رسند.
گزارشی از احمد شاه جواد
گزارش شماره 419
2 جنوری 2012
باشندگان ولایت ارزگان می گویند که هماهنگی ضعیف بین انجوهای خارجی و حکومت محلی باعث کاهش موثریت پروژه های کمک رسانی شده است.
یکی از پروژه هایی که باعث ناراحتی شده است، مارکیت میوه خشک و خسته باب در ولسوالی چوره می باشد که امسال توسط اداره انکشاف بین المللی جرمنی (جی آی زید) اعمار شده است.
تاجران می گویند که این مارکیت سرپوشیده که بنام کاروان سرای یاد می شود، از مواد خام کم کیفیت، عمداً گل و چوب ساخته شده سقف آن نیز با پلاستیک پوشانده شده است. آنها می گویند که اینگونه ساختمان در شرایط آب و هوایی منطقه تاب نمی آورد.
محمد داود، تاجر بادام گفت: "کاروان سرای پیش از پایان کار ساختمانی در حال فرو افتادن است. همه ی ستون های ساختمان تاب خورده و سقف آن در حال ریختن است. ما با استفاده ازین ساختمان کاروبار خود را به خطر مواجه نمی سازیم."
عبدالقیوم، یکی از بزرگان محلی در ولسوالی چوره ادعا کرد که طبق توافقنامه، مارکیت کاروان سرای باید بطور پخته ساخته می شد، اما در نهایت با خشت خام ساخته شد.
آقای مارکوس لانژ، مسوول جی آی زید در ارزگان ادعاهای مبنی بر پایین بودن کیفیت مواد ساختمانی را رد کرد.
او گفت: "مارکیت با موادی چون گل و مطابق اصول انجینری ساخته شده که برای 10 سال دوام خواهد داشت. این تعمیر بسیار خوب اعمار شده است."
لانژ گفت که جی آی زید، قبل از آغاز کار ساختمانی با مردم محل مشوره کرد، اما در انتخاب بهترین روش به نتیجه نرسیدند.
او در ادامه گفت: "ساختمانی که من بعنوان دفتر کارم استفاده می کنم و بسیار دوستش دارم، از گل ساخته شده است. من کاروان سرای را به همین دلیل از گل ساختم. این تنها ترجیح من نیست بلکه اکثر خانه های ولسوالی چوره از گل ساخته شده است. ما اثرات آب و هوا را نیز در نظر گرفته ایم. اگر ما از کانکریت می ساختیم، در زمستان سرد و در تابستان گرم می بود."
در کل، بحث های مخالفان و موافقان این مارکیت روابط ناهموار بین حکومت محلی و انجوهای بین المللی فعال در ارزگان را انعکاس می دهد.
آقای خدای رحیم، مدیر امور اقتصاد ولایت ارزگان گفت که جی آی زید در مورد بودیجه و فعالیت هایش هیچ گاهی گزارش نداده است.
او گفت: "هر انجو باید هر شش ماه یک بار در مورد فعالیت هایش به ما گزارش دهد، اما آنها {جی آی زید} این کار را نکرده اند."
لانژ از گفتگو در مورد امور مالی جی آی زید سرباز زد.
او گفت: "من در مورد بودیجه معلومات داده نمی توانم، اما می توانم بگویم که فعالیت های ما در ولسوالی چوره به نفع باشندگان است. کاروان سرای در جریان یک سال تکمیل شد و 100 نفر کارگر روزمره بالای آن کار کرده اند. این فرصت کاری خوبی برای باشندگان این ولسوالی بود."
محمد عظیم، ولسوال چوره بدون ملاحظه مخالفت اش را نسبت به جی آی زید اظهار نمود و گفت که پروژه های ساختمانی آن سازمان در چوره که شامل سرک سازی و اعمار بازار کاروان سرای می شود، "صرفاً سمبولیک بوده و هیچ نفعی به مردم ولسوالی نداشته است."
باشندگان ارزگان برای شکایت در مورد مارکیت، به محمد عمر شیرزاد والی ارزگان مراجعه کرده اند و او وعده ی تحقیق داده است. او ادعا نمود که سازمان های کمک رسانی خارجی معمولاً او را از پروژه هایی که انجام می دهند مطلع نمی سازند.
او گفت: "زمانی که مردم نزد من آمدند، کمیته ای تشکیل داده و دستور دادم تا پلان های کاروان سرای را بدست آورده و ببینند که آیا در قرارداد گفته شده است که ساختمان بطور پخته کاری ساخته شود یا از گل. من همه ی تلاشم را به خرج خواهم داد تا مطمئن شوم که آیا کار مطابق پلان انجام شده است یا خیر. اگر نشده باشد، یقیناً دست به اقدام قانونی خواهیم زد."
فضل کریم، باشنده ولسوالی چوره گفت زمانی که شیرزاد برای افتتاح مارکیت آمد، آنها به او گفتند که بر کار جی آی زید مهر تایید نگذارد، اما او این گفته های مردم را نادیده گرفت.
کریم گفت: "ما مطمئن هستیم که بودیجه پروژه حدود دو یا سه ملیون دالر بود. اگر همه ی پول بالای مارکیت به مصرف می رسید، و همه ی ساختمان ها بطور پخته کاری اعمار می گردید، دیگر مشکلی وجود نداشت."
محمد الله، کارشناس امور اقتصادی در ارزگان گفت که حکومت افغانستان باید از کار سازمان های خارجی اطلاعات کامل داشته باشد.
او گفت: "تعجب آور است که پول بنام بازسازی به افغانستان آورده می شود، ولی حکومت آگاهی ندارد که پول با چه کسی بوده، کجا به مصرف رسیده و با آن چه کار صورت گرفته است."
