افغانستان: سنت و اننات محافظهکارانه پیشرفت را محدود کرده است
این رویداد به این موضوع رسیدگی میکند که چگونه سنتهای محافظهکارانه، سبب ایجاد مشکلات در توسعه اجتماعی شده است.
افغانستان: سنت و اننات محافظهکارانه پیشرفت را محدود کرده است
این رویداد به این موضوع رسیدگی میکند که چگونه سنتهای محافظهکارانه، سبب ایجاد مشکلات در توسعه اجتماعی شده است.
با توجه به گفتههای سخنرانان در مناظره دفتر IWPR، سنتهای محافظهکارانه مانع پیشرفت ولایت زابل که در جنوب شرقی افغانستان قرار دارد، شده است.
این مناظره که به تاریخ 23 جنوری 2017 در شهر قلات، مرکز ولایت زابل برگزار گردید، بالای این موضوع بحث صورت گرفت که حقوق بشر و برابری جنسیتی چگونه تحت تاثیر این اقدامات قرار گرفته است.
آقای عبدالولی ولی، یکی از بزرگان قومی ، در این مناظره بیان داشت، " بسیاری از سنتهای فرهنگی کهنه و قدیمی، هنوز در ولایت زابل وجود دارد. برای مثال، میتوان به تادیه تویانه گزاف، ازدواج اطفال ، عدم انتقال زنان باردار به شفاخانه و مشکلات مشابه دیگر اشاره کرد."
ایشان همچنان افزود ، "به دلیل سنتهای قدیمی و ناخوشایند، مردم در زابل با فقر و مشکلات دیگری روبرو هستند. پایبندی به این رسوم و اننات نشان میدهد که مردم از قوانین کشور پیروی ننموده و به آن احترام نمیگذارند، و در عوض هر کاری که دلشان میخواهد انجام میدهند."
محمد حکیم، رئیس امور حقوقی در مقر اصلی پلیس زابل، اذعان داشت، فقدان آموزش، علت اصلی این موضوع، است.
ایشان می افزاید، "نورم بلند بیسوادی باعث شده است که سنتهای کهنه و ناخوشایند هنوز در این ولایت غالب بوده و مردم به حکومت توجه لازم را ندارد. حکومت مشغول حل مسائل فردی است و کمتر روی مشکلات گسترده که مردم با آن مواجه هستند، کار میکند."
ایشان همچنان اضافه نمود که تاثیر این موضوع به خصوص بر روی حقوق جنسیتی شدیدتر است.
آقای حکیم ادامه دادند،"بیشتر زنان در ولایت زابل از تحصیل محروم بوده، و قربانی این سنت های ناخوشایند هستند."
یکی از فعالان ولایت زابل به نام خانم زرمینا پتان که با سخنان آقای حکیم موافق بوده، بیان داشت، " چنین سنتهای کهنه و ناخوشایند، علت اصلی وجود بیسوادی و فقر در میان مردم زابل هستند."
او در سخنان خود اذعان داشت که توسعه اجتماعی تحت این شرایط تقریبا غیرممکن است.
"به دلیل فقدان آموزش و آگاهی عمومی، این سنتها هنوز هم در زندگی افراد در ولایت زابل دخالت دارند که به این معنا است که زنان در خانه باقی مانده و باید هم در آنجا بمانند."
ایشان اضافه نمود، "وقتی یک زن خانه خویش را ترک میکند، این به این معنا نیست که این زن کار غیراخلاقی انجام میدهد. لیکن این زن با بیرون شدن از خانه، خود را از فقر و فلاکت جدا کرده تا وظیفه پیدا نماید و پول به دست آورد تا از اطفال خود حمایت کند."
خانم پتان در مورد ازدواج اطفال، خشونت فامیلی و سایر موارد نقض حقوق بشری هم اذعان کرد، "خشونت علیه زنان پذیرفتنی نیست. اسلام و فرهنگهای غنی دیگر به ما اجازه نمیدهند تا از خشونت علیه دیگران، و به خصوص زنان، کار بگیریم."
محمدنعیم استوری، مدیرپخش رادیو تلویزیون ملی زابل، بیان داشتند که مردم خود باید مسئولیت ایجاد تغییرات را به عهده بگیرند.
"وقتی ما بالای فعالیتهای دولت اعتراض میکنیم، باید نگاهی هم به کارهای خودمان بیندازیم؛ چه اندازه از قوانین موجوده پیروی میکنیم و به آن احترام میگذاریم، و برای منفعت کشورمان چه کاری انجام دادهایم؟ ما در سرزمین زندگی میکنیم که مردم برای قانون احترام قائل نبوده و فکر میکنند فراتر از قانون هستند، و همین امر موجب مشکلات بیشتر و بیشتر را فراهم میکند."
اقای ستوری همچنان ادامه داد، "اگر مردم افغانستان، احترام گذاشتن به حقوق یکدیگر را اغاز نمایند، آن وقت از بین بردن سنتهای کهنه و قدیمی آسان خواهد بود و زمینه برای شروع تغییر مثبت فراهم خواهد شد."