موج تازه مهاجرت از افغانستان

عبدالخلیل جاوید دو ماه قبل مبلغ 400 هزار افغانی (معادل 6000 دالر امریکایی) به قاچاقبر داد تا پسرش را به اروپا برسد.

جاوید باشنده ولایت سمنگان در شمال افغانستان گفت: "وقتی شنیدم که طالبان ولایت قندز را تصرف کرده و داعش روزانه مردان جوان را به قتل می رساند، تصمیم گرفتم راشد پسرم را برای تحصیل به خارج بفرستم تا آینده اش بهتر شود."

قاچاقبر گفت که راشد در جریان دو ماه به ناروی می رسد و در آنجا زندگی جدیدی آغاز خواهد کرد. اما جاوید نمی داند که چه بر سر پسرش آمده است، و به تلخی از تصمیم اش ابراز تاسف می کند.

ده ها هزار جوان افغان بخاطر بدتر شدن اوضاع امنیتی و افزایش بیکاری کشور را ترک می گویند. کمیشنری عالی سازمان ملل متحد برای مهاجرین می گوید که حدود 80000 افغان در نیمه نخست سال 2015 در اروپا خواستار پناهندگی شده اند که افزایش شدید را نسبت به سال گذشته نشان می دهد.

اشتراک کنندگان مناظره های آی دبلیو پی آر ماه جاری هوشدار دادند که حکومت افغانستان باید برای رسیدگی به این مهاجرت جمعی اقدام فوری نماید.

بیکاری از سال گذشته زمانی که نیروهای بین المللی از افغانستان خارج شدند افزایش یافته است، و صحبت کنندگان مناظره های ولایات غور، پروان و سمنگان گفتند که حکومت در ایجاد جای کار جدید ناکام مانده است.

تعداد زیادی از اشتراک کنندگان مناظره نیز هشدار دادند که مشکلات امنیتی، بخصوص حضور گروه های وفادار به داعش مهاجرت را تسریع می بخشند.

مهاجرت گروهی بر اقتصاد و ثبات افغانستان نیز خطرات دراز مدت در پی دارد.

عبدالحمید ناطقی عضو شورای ولایتی غور گفت: "اگر این روند ادامه یابد، نتایج بسیار بدی برای کشور ما خواهد داشت. یکی از این نتایج بدتر شدن شهرت افغانستان در جهان و منطقه می باشد. دیگری تشویش در میان کسانی است که در کشور باقی می مانند، که ممکن باعث کاهش حمایت مردمی از حکومت گردد."

خدایار واقف مسوول جامعه مدنی غور گفت که فساد و رهبری بد وضعیت را بدتر کرده است.

او گفت: "هر کشوری که ثبات سیاسی ندارد و جایی که مردم به آینده خود باور ندارند با مشکل مهاجرت مواجه است."

مردان جوان تنها به جستجوی زندگی بهتر به اروپا نمی روند. ده ها هزار نفر به صورت غیر قانونی به کشورهای منطقه به برای یافتن کار می روند و در این راه خطرات وحشتناکی را به دوش می گیرند.

 علی داد رضایی اخیراً به قاچاقبران انسان پول داد تا او را از مرز ایران عبور دهند. او گفت که قاچاقبران با او بدرفتاری کردند و شاهد مرگ مهاجران دیگر به دست نیروهای امنیتی ایران بوده است.

"چهار ماه قبل من بطور غیر قانونی به ایران آورده شدم. قاچاقبر 12 نفر ما را در یک موتر جا داد. اگر یکی از ما کلمه ای می گفت، لت مان می کردند و برای چندین شب برای ما نان و آب نمی دادند. من همچنان به چشم خود دیدم که چه گونه پولیس ایران بالای یک موتر مسافربری آتش گشود و تعدادی {از مهاجران} را کشته و عده دیگر را زخمی کردند."

عبدالغفور شینچ سرپرست ریاست مهاجرین و عودت کنندگان ولایت سمنگان در شمال افغانستان گفت که حدود 500 مرد جوان آن ولایت در جریان یک سال گذشته بصورت غیرقانونی به اروپا رفته اند.

او گفت: "قاچاق انسان یک جرم است اما ریاست ما قادر نیست کاری برای جلوگیری آن در ایو ولایت انجام دهد، چون ما یک اداره پالیسی ساز هستیم."

عبدالجلیل مونس فعال مدنی در ولایت سمنگان گفت که گروه های جامعه مدنی محلی تلاش دارند جوانان را در مورد خطرات سفر غیرقانونی به خارج اطلاع بدهند.

او گفت: "در این کمپاین های آگاهی عامه توضیح داده می شود که رفتن با قاچاقبر به معنای به دوش گرفتن خطرات بسیار از جمله اختطاف شدن یا مردن می باشد."

غلام محمد منشی شورای ولایتی پروان در شمال کابل گفت که کشورهای دیگر از مهاجران افغان سوء استفاده می کنند.

او گفت: "کشورهای خارجی مردان جوان را برای انکشاف اقتصاد شان جلب می کنند چون آنان به مهاجران پول کم می دهند ولی از آنان کار زیاد می کشند."

لیدا احمدی- سرمعمل لیسه عالی جبل السراح گفت که عوامل متعدد در مهاجرت گروهی نقش دارند.

او گفت: "افزایش بی ثباتی سیاسی، بیکاری و آینده ناروشن باعث شده است که جوانان وطنی را که کلان شان کرده است، ترک کنند."

احمدی از سخنران دیگر آن مناظره، ولسوال سمندر سکندری پرسید که حکومت برای توقف سیل جوانانی که کشور را ترک می کنند چه کاری انجام می دهد.

سکندری گفت که تلاش ها برای ایجاد شغل های بیشتر روی دست است.

او افزود: "خانواده ها نیز در تغییر وضعیت نقش دارند. مادران و پدران باید به پسران شان بگوید ترک کشور انتخاب درستی نیست و ما باید از وطن خود دفاع کنیم."

آغا شیرین خلیل رییس امور مهاجرین و عودت کنندگان ولایت پروان گفت که در طول سال 2015 به تعداد 150000 افغان در 44 کشور جهان خواستار پناهندگی شده اند.

او پرسید: "اگر درمورد شان فکر کنید، آنان اکثراً نیروی کاری جوان می باشند که زیربنای این کشور را می سازند. اگر جوانان کشور را ترک کنند، چگونه افغانستان رشد کند و چه کسی آن را رشد خواهد داد؟"