Bosna: sukobi oko crkve pojacavaju tenzije
Kampanja jedne Bosnjakinje koja trazi da se ukloni crkva sa njenog imanja predstavlja test za toleranciju Republike Srpske prema povratnicima.
Bosna: sukobi oko crkve pojacavaju tenzije
Kampanja jedne Bosnjakinje koja trazi da se ukloni crkva sa njenog imanja predstavlja test za toleranciju Republike Srpske prema povratnicima.
Sukob oko crkve u Konjevic Polju u Bratuncu, na istoku Republike Srpske, preti da izazove nove medjuetnicke i verske sukobe u regionu, suprotstavljajuci Srbe i Bosnjake povratnike.
Tamo je 1996. godine nezakonito podignuta pravoslavna crkva na privatnom imanju Bosnjakinje Fate Orlovic, nakon sto je ona u ratu proterana iz sela zajedno sa ostalim Bosnjacima.
Posto se Fata Orlovic vratila i podnela zahtev da joj se imovina vrati, zatrazila je od crkvenih i civilnih vlasti da se zgrada koja stoji ispred njene porodicne kuce ukloni. Slucaj je stigao pred sud, ali pravosudje RS izbegava da donese bilo kakvu odluku.
Od tada, ovaj problem je zadobio veliku paznju u javnosti i postao ozbiljan test za odnose izmedju Srba i Bosnjaka povratnika, uvlaceci sve veci broj spoljnih aktera u ovaj sukob.
Dok bosnjacke stranke, mediji i islamska zajednica podrzavaju zahteve Fate Orlovic, pozivajuci se na njeno pravo da sa privatnom imovinom postupa onako kako ona zeli, srpske politicke stranke, pravoslavna crkva i mediji u RS zastupaju suprotno stanoviste. Oni tvrde da bi uklanjanje crkve predstavljalo napad na slobodu veroispovesti.
Nekoliko manjih incidenata kulminiralo je 12. septembra kada je doslo do javnog sukoba izmedju Fate Orlovic i nekoliko Bosnjaka sa jedne strane, i svestenika srpske pravoslavne crkve, civila i policije RS sa druge strane.
Atmosfera je bila toliko usijana da su se mnogi ljudi prisetili uvodnih faza rata u Bosni 1992. godine.
Casopis “Dani” je 17. septembra opisao Bratunac kao grad na ivici totalnog sukoba, gde su i Bosnjaci i Srbi spremni da se bore jedni sa drugima.
Spor tinja vec nekoliko meseci. Posle prethodnog, manje ozbiljnog incidenta u aprilu, vlasti RS su donele odluku da privremeno zatvore crkvu dok se ne donese sudska odluka.
Ali primirje postignuto tim sporazumom trajalo je samo do 12. septembra, kada je nekoliko pravoslavnih svestenika stiglo u selo u nameri da obavi crkvenu sluzbu, u pratnji deset srpskih mladica koji su pevali nacionalisticke pesme.
Fata Orlovic kaze da ih je sacekala na ulazu u dvoriste. Ali posto su je mladici odgurnuli, policajci – umesto da intervenisu da bi je zastitli – navodno su je udarali.
“Kada sam pala na zemlju, jedan od policajaca me je udario u nogu, a drugi u stomak”, izjavila je Fata Orlovic za casopis “Dani”. “Izgubila sam dah i onda su me smestli u policijski automobil.” Kada je izgubila svest, prebacena je u Bratunac, a zatim u Tuzlu.
Prema casopisu “Dani”, sledeceg dana situacija u Konjevic Polju se smirila, mada je Fata Orlovic i dalje odlucna u nameri da skloni crkvu sa svoje zemlje. “Zelim da moja imovina bude kao pre”, izjavila je ovom casopisu. “Crkvene (vlasti) treba da je presele.”
Prema bosnjackim medijima, poslednja i najnasilnija konfrontacija u Konjevic Polju bila je deseti incident povezan sa imanjem Fate Orlovic. To je dovelo do sve glasnijih zahteva da vlasti RS primene zakon, i da pravoslavna crkva razresi ovaj sukob tako sto ce pristati da premesti zgradu.
Ali, iskusni politicki posmatraci ne veruju da se mnogo moze ocekivati od politicara, jer je drama u Konjevic Polju postala deo predizborne kampanje u RS, a tu nijedan srpski politicar ne zeli da pokaze slabost kada su u pitanju “srpski nacionalni interesi”.
Jedna od politickih zrtava ovog spora bio je ministar planiranja u RS, Mensur Sehagic, Bosnjak, koji je na prolece potpisao odluku o privremenom obustavljanju vrsenja sluzbe u crkvi.
Sehagica je smenio premijer RS, Dragan Mikerevic, iz Partije demokratskog progresa, uz podrsku svog partijskog sefa Mladena Ivanica, bosanskog ministra inostranih poslova.
“Ivanica i Mikerevica nije briga da li ce crkva ostati u dvoristu Fate Orlovic ili ce biti premestena”, nedavno su pisale “Nezavisne novine”. “Ali veoma im je stalo da pokazu glasacima da oni zastupaju i stite srpske 'nacionalne interese na svakom pedlju srpske zemlje'."
U sve usijanijoj atmosferi, mediji RS cak tvrde da iza kampanje za uklanjanje crkve u Konjevic Polju stoje zlokobne namere bosnjacke Stranke demokratske akcije, SDA, koja zeli da pojaca tenzije u ovoj oblasti.
Prema novinama bosanskih Srba, “Glas Srpski”, potezi usmereni na obustavljanje obavljanja sluzbe u crkvi predstavljaju “krsenje verskih sloboda”. U novinama se iznose mracne sumnje da SDA stoji iza onoga sto se opisuje kao “napad na Srbe i pravoslavne vernike u ovom delu Podrinja. Oni zele da uniste sve ono pozitivno sto je u poslednje vreme ostvareno u ovoj opstini”.
Glavna TV stanica u RS, Radio Televizija Republika Srpska, RTRS, takodje se umesala, osudjujuci “vandalski napad grupe Bosnjaka na pravoslavne svestenike i vernike”.
RTRS je takodje emitovala intervju sa lokalnim episkopom Vasilijem, mitropolitom Zvornicko-tuzlanskim, u kojem se potezi koji imaju za cilj zatvaranje crkve u Konjevic Polju opisuju kao “genocidni”. Episkop je izneo tvrdnje da je pravoslavcima u ovom kraju “uskraceno pravo na veru. Premestanje ili rusenje crkve ne dolazi u obzir”.
Dok mediji i svestenstvo na obe strane daju sve zapaljivije izjave, osecanja lokalnog stanovnistva, jednako Srba i Bosnjaka, ostaju marginalizovana.
Prema izvestaju radija Slobodna Evropa iz istog sela, 700 lokalnih Bosnjaka i cetiri srpske porodice verovatno bi bolje prosli bez pomoci onih koji im spolja upucuju podrsku.
Radio je citirao lokalnu Srpkinju, Koviljku Petrovic, koja kaze da crkva pre svega nije ni trebalo da bude tu sagradjena. “To je tudja zemlja”, izjavila je ona za radio. “To je Fatina zemlja.”
Ranka Madzarevic-Petkovic, jos jedna Srpkinja, koja je ostala bez muza u ratu 1992-1995, slaze se s njom. “Moji muslimanski susedi su divni prema meni”, izjavila je za radio. “Moramo graditi novi zivot i ziveti jedni pored drugih."
Rankina komsinica, Fatima Mehmedagic, Bosnjakinja koja je u ratu izgubila tri sina, rekla je: “Pomirenje bi bilo mnogo lakse kad bi svi bili kao Ranka i ja. Mi brinemo jedna o drugoj. Komsije Srbi obradjuju moj komad zemlje – dobro se slazemo.”
Sadik Pazarac je saradnik IWPR.
