متهم ‌شدنِ پولیس محلی افغانستان به اخاذی

در یک ولسوالی کوچک یکی از ولایات مرکزی افغانستان حدود 200 عضو شبه‌نظامی (ملیشه) فعالیت دارد.

متهم ‌شدنِ پولیس محلی افغانستان به اخاذی

در یک ولسوالی کوچک یکی از ولایات مرکزی افغانستان حدود 200 عضو شبه‌نظامی (ملیشه) فعالیت دارد.

Afghan local militia operate in southern Afghanistan. (Photo: Wally Santana-Pool/Getty Images)
Afghan local militia operate in southern Afghanistan. (Photo: Wally Santana-Pool/Getty Images)

آی دبلیو پی آر طی یک تحقیق دوماهه دریافته که پولیس محلی در یکی از ولسوالی های ولایت غزنی مکرراً از مردم محل پول و محصولات زراعتی تقاضا می کند.  

پولیس محلی افغانستان که متشکل از طیف وسیعی از شبه نظامیان محل است، از پولیس معمولی جدا است. با آنکه پولیس محلی افغانستان با یک اقدام ابتکاری در سال 2010، این گروه ها را زیر اداره وزارت داخله آورد، اتهامات مکرری وجود دارد که این نیروها فعالیت های خودسر انجام می دهند.

آی دبلیو پی آر حدود 40 مصاحبه با باشند گان ده ها قریه در ولسوالی مقر انجام داده است. مصاحبه شوندگان گزارش دادند که در چهال سال گذشته از آنها خواسته شده تا به طور دوامدار برای افراد این گروه، پول نقد، گندم، میوه خشک، جواری و لوبیا تهیه کنند.

قومندان پولیس محلی با تایید این که افرادش از مردم پول و غذا دریافت می کنند، تاکید می کند که این ها هدیه هایی اند که از سوی مردم محل برای افراد این گروه به خاطر خدماتی که به مردم انجام می دهند، رایگان داده می شود.

مثل بسیاری از ساحات پشتون نشین دیگر در نیمه‌ی جنوبی افغانستان، طالبان کار دوباره گیری غزنی را نیز پس از سال 2001 آغاز کردند. اما سیاست های سخت گیرانه آنها مثل متوقف کردن روند بازسازی و بستن مکاتب، منجر به واکنش مردم شد. در اپریل سال 2012، باشندگان  قدیم خیل- روستایی در ولسوالی اندر- شبه نظامیان محل شان را برای مبارزه با شورشیان بسیج کردند. سپس واحدهای مشابهی در سایر ولسوالی ها، از جمله مقر، ایجاد شد و این نیروهای نامنظم در مجموع به نام خیزش مردمی شناخته شدند. اعضای این گروه می گوید که باوجود صدها جنگجو توانسته اند امنیت را بهبود بخشند و مکاتب و کلینیک ها را دوباره باز کنند.

افراد پولیس محلی اکنون در حال فراگیری یک دوره آموزشی سه هفته‌ای پیرامون شیوه‌های برخورد با مردم و احترام به حقوق بشر استند.

معاش ماهانه یک سرباز پولیس محلی 140 دالر امریکایی است؛ یعنی تقریباً 30 دالر کمتر از معاش یک افسر پولیس ملی.

نصرت رحیمی معاون سخنگوی وزارت امور داخله، می گوید که در حال حاضر به تعداد 30000 سرباز محلی در 200 ولسوالی افغانستان فعالیت می کند.

از آنجایی که پولیس محلی متشکل از مردم محل است، بیشتر اوقات توانسته سطح بالای اعتماد مردم محل را به دست آورد. اما با توجه به تاریخ طولانی جنگ در افغانستان و دخیل بودن شبه نظامیان غیرمسوول در آن، مساله ای ملیشه های محلی هنوز هم شدیداً حساس باقی مانده است. نگرانی ها در مورد خطوط فرماندهی، نظم و مسوولیت ها هنوز هم باقی است و از سوی مقام ها و باشند گان محل نیز تقاضاهایی برای جلوگیری از فساد و سوء استفاده وظیفوی وجود دارد.

غلام حبیب ولسوال مقر، می گوید که از جمله 160 روستای این ولسوالی در 50 قریه آن پولیس محلی فعالیت دارد. این ولسوالی که در جنوب ولایت غزنی با فاصله 110 کیلومتر از مرکز این ولایت واقع شده، در حدود 160000 نفر جمعیت دارد.

مردم محل می گویند که نزدیک به 200 عضو ملیشه در 15 روستا پوسته های امنیتی برپا کرده اند که هرکدام دارای دوازده سرباز مسلح با کلاشینکوف و ماشیندار پیکا می باشند.

عبدالمتین فرمانده پولیس محلی در مقر، توضیح داد که معاش ماهانه افرادش برای تامین نیازمندی های اساسی آنان کافی نیست؛ به این معنا که آنان به آنچه که وی به عنوان هدیه از سوی افراد خیرخواه محل یاد می کند، تکیه می کنند. متین افزود که نیروهای وی جان شان را به خاطر مردم به خطر می اندازند. وی مدعی است که در چهارسال گذشته 110 تن از افرادش را در جنگ با طالبان از دست داده است.

این مرد 45 ساله اخاذی افرادش از مردم محل را رد می کند. اما می گوید که به افراد تحت فرمانش دستور داده که هرگاه پول یا مواد غذایی مثل گندم، کشمش یا لوبیا از سوی مردم به عنوان هدیه پیشکش می شود، رد نکنند.

حضرت‌الله سی‌ساله، باشنده روستای کوهبند ولسوالی مقر، از جمله سربازان محلی است که تحت فرمان متین کار می کند. او می گوید که آنان سه بار در سال از مردم پول و دیگر کالاهایی که در بازار مقر به دکانداران فروخته می شود را جمع آوری می کنند و به متین تحویل می دهند تا میان افرادش تقسیم کند.

اما مردم محل ادعا دارند که این کمک ها داوطلبانه نیست. آنان به آی دبلیو پی آر گفتند که اگر کسی از دادن این کمک ها انکار کند باج آنها دو یا حتا سه‌برابر می شود. دیگران به کارهای شاقه دیگری مثل پاک کاری پوسته های امنیتی یا ترمیم ساختمان ها مجبور می شوند.

آنان توضیح دادند که گندم پس از حاصل برداری تابستانی و حبوبات پس از خزان جمع آوری می شود. علاوه براین، هر خانواده باید در زمستان به آنها معادل 10 دالر بپردازد.

بیشتر از دو-سوم حصه روستاییان در مصاحبه های شان با آی دبلیو پی آر گفتند که پولیس محلی در اخاذی پول در پوسته های امنیتی مشهور اند. آنان توضیح دادند که چگونه بلافاصله پس از روی کار آمدن پولیس محلی در منطقه، افراد مسلح برای دعوت مردم به جلسه ای که در مسجد برگزار می شد، پشت درب خانه های شان آمده بودند.  

مردم محل می گویند که اخاذی پولیس محلی سیستماتیک و منظم است. آنان برای جمع آوری پول از مردم، در 50 روستا نماینده دارند.

آی دبلیو پی آر با دو باشنده محل که از سوی پولیس محلی برای جمع آوری پول از مردم محل توظیف شده بودند مصاحبه کرده است.

عبدالرحیم، دهقان 50 ساله از روستای چمبران، می گوید که در نه ماه گذشته مبلغ 400 دالر پول نقد، 1000 کیلو گندم و 2100 کیلو کشمش و حبوبات از 45 خانواده محل گردآوری کرده است.

احمدشاه، دکاندار 35 ساله در روستای آخندخیل، می گوید که در عین زمان، مقدار 3200 کیلو گندم، 1280 کیلو حبوبات و 960 کیلو کشمش را از 32 خانواده محل جمع آوری کرده و این مواد را ذریعه تراکتور به ماموریت پولیس آخندخیل انتقال داده است.

محمد ابراهیم دهقان 25 ساله از ولسوالی چهارقلعه، به آی دبلیو پی آر گفت که وی مجبور به پرداخت 10 دالر به عنوان مالیه سالانه و بخشیدن نصف حاصلاتش که 28 کیلو کشمش، 42 کیلو حبوبات و 105 کیلو گندم می شود، شده است.

او می گوید، «من تمام سال زحمت می کشم، ولی پولیس نیم محصولات زراعتی ام را باج می گیرد.»

با وجود ادعاهای بی شمار، مقام ها در ولایت غزنی می گویند که آنان در مورد برخورد پولیس محلی هیچ شکایتی دریافت نکرده اند.

عارف نوری سخنگوی والی غزنی و محمد زمان فرمانده پولیس این ولایت، هردو می گویند که آنان هیچ اتهامی در مورد اخاذی نشنیده اند.  

اما غلام حبیب ولسوال مقر، می گوید که او از نارضایتی مردم از برخورد پولیس محلی آگاه است.

غلام حبیب می گوید: «مردم به من شکایت می کنند، ولی هیچ کاری از دستم بر نمی آید.» او می گوید که صلاحیت اقدام در مقابل پولیس محلی را ندارد. وی اظهار داشت که قرار است شورای مردمی را تشکیل دهند و امیدوار اند که این شورا بتواند فشاری بر نیروهای پولیس محلی وارد کند.

وقتی از متین در مورد استفاده پول جمع آوری شده پرسیده شد، پاسخ داد که حتا 100000 دالر هم نمی تواند نیازهای مالی نیروهایش را مرفوع سازد. متین می گوید که وی برای اعضای بیمار یا زخمی پولیس محلی یا برای آنهایی که برای ادای قروض شان نیازمند کمک باشند، پول نقد می دهد. وی در ادامه گفت، «سربازانم هنوزهم از دکانداران بازار مقر مبلغ 70000 دالر قرض دار اند و من مجبورم این مبلغ را از پول های کمکی مردم محل بپردازم.»

از سوی دیگر، اعضای پولیس محلی می گویند که همکاری مردم برای بقاء آنها کاملاً منصفانه است.

محب الله که تحت فرمان متین در یکی از محلات بازرسی در روستای چهارقلعه کار می کند، می گوید که آنچه از مردم محل به دست می آورند کاملاً قانونی است. وی می‌افزاید، «ما شب و روز از مردم این روستا دفاع و محافظت می‌کنیم، پس آنان باید برای ما پول بپردازند.»

Frontline Updates
Support local journalists