اسلام آباد متهم به مداخله در پروسه مذاکرات صلح
نظریات ابزارشدهی مقام ارشد پاکستانی تلاش عمدی جهت تخریب اداره کرزی می باشد
اسلام آباد متهم به مداخله در پروسه مذاکرات صلح
نظریات ابزارشدهی مقام ارشد پاکستانی تلاش عمدی جهت تخریب اداره کرزی می باشد
گزارش حفیظ الله گردش از کابل
اظهارات آقای سرتاج عزیز مشاور امورخارجی پاکستان مبنی براینکه طالبان نمیخواهد با اداره کنونی کابل برای مذاکرات صلح وارد گفتگو شود، باعث قهر مقامهای دولت افغانستان شدهاست.
عزیز این اظهارات را درجریان سفرش به واشنگنتن به هدف بحث روی همکاری استراتیژیک پاکستان با آمریکا بخصوص بعد ازخروج نیروهای به رهبری ناتو ازافغانستان، بیان کرده بود.
درافغانستان مبارزات انتخاباتی از سال گذشته شروع شده است. عزیز، مشاورآقای نوازشریف درمورد امنیت ملی و امورخارجی به گونه روشنی گفته است که تا زمانیکه اداره کرزی قدرت را به دست داشته باشد، پیشرفتی درپروسه صلح به میان نخواهد آمد.
باآنکه قراراست انتخابات به تاریخ 5 اپریل برگزارگردد، تا زمان تشکیل اداره جدید چندین ماه بعد از انتخابات زمان نیاز است.
عزیز که برای جمعی دربخش مطالعات ارشد اموربین المللی پوهنتون هاپکینز سخن می گفت، افزود:«حس می کنم که طالبان بعد ازانتخابات با اداره جدید نسبت به اداره کنونی مذاکرات بیشتری خواهد داشت. به این صورت باید به این امید بود که قبل از ختم سال 2014 گفت و گوهای به میان خواهد آمد.»
وی گفت که پاکستان نگران است که با ترک نیروهای خارجی وضعیت امنیتی افغانستان بدتر شود و اما دراین شرایط، پاکستان با «اتخاذ مدیریت بهتر مرز» قلمرو خود را محافظت خواهد کرد.
درجواب این مقام پاکستانی، رنگین دادفر اسپنتا، مشاور امنیتی کرزی پاکستان را متهم به مشکلآفرینی درروند صلح افغانستان کرد.
رسانههای افغانستان به نقل از سپنتا نوشتهاند:«به تعویق افتادن روند مذاکرات صلح تا بعد ازانتخابات یکباردیگر آرزوهای مداخله پاکستان درامور داخلی افغانستان را نشان میدهد؛ مانند کاری این کشور که طی سه دهه گذشته و طی این 12 سال {از زمان سقوط طالبان} انجام داده و {این کشور} درست مانند قبل، پالیسی فرستادن انتحاریان و خراب کردن صلح و ثبات در افغانستان را ادامه میدهد.»
تسنیم اسلم سخنگوى وزارت خارجه پاکستان اصرار کرد که اسلام آباد از روند مذاکرات صلح به رهبری افغانها حمایت میکند.
وی گفت:«پاکستان تلاش میکرده است تا پروسه صلح میان طالبان و دولت افغانستان را زمینه سازی کند. به عنوان نمونه؛ در 27 جنوری ما و دولت ایالات متحده آمریکا از طالبان خواستیم که با دولت این کشور مذاکرات را شروع کنند.»
کابل همواره اصرار کرده است که دولت افغانستان باید تمام مذاکرات با طالبان را رهبری کرده و هم چنان هرنوع پیشنهاد سایر کشورها را به مثابه مداخله یا تلاش برای به دست گرفتن کنترل پروسه مذاکرات می داند.
زمانیکه در سال 2011 طالبان تلاش کرد تا دفتری به عنوان مرکزی برای ملاقاتها در قطر تاسیس کند،کابل به این فکر شد که این عملکرد در مطابقت با پروسه صلح نبوده و به عنوان ابراز نارضایتی سفیرخود را از قطر به داخل خواست.
شورای عالی صلح، نهادی که درسال 2009 توسط دولت افغانستان ایجاد شد تا طالبان را به میز مذاکرات بکشاند،بصورت مداوم پاکستانیها را به ناکام گذاشتن تلاشهایش متهم کرده است.
محمد اسماعیل قاسمیار، مشاور اموربین المللی این نهاد به تاریخ 2 فیبروری به رادیو فرانسه گفت که آژانس خدمات اطلاعات داخلی پاکستان (ISI) تاکنون از طالبان حمایت لوجیستکی، تخنیکی و مالی میکند.
قاسمیارگفت:«باآنکه مقامهای پاکستانی با رییس جمهور افغانستان وعده همکاری صادقانه را داده است، اما استخبارات و بخش نظامی این کشور در مسیر این همکاریها مشکلاتی را به میان میآورند.»
اولین جلسه از سلسله جلسات میان اسلام آباد و نمایندگان طالبان پاکستانی هفته قبل آغاز شد. درکابل برخی به این نظر استند که اسلام آباد میخواهد بخش افغان طالبان شورشگر را هم به این مذاکرات ملحق سازند.
عبدالغفور لیوال رییس مرکزمطالعات منطقهیی افغانستان گفت که کابل یکی از پیششرطهای امضای توافقنامه دوجانبه امنیتی میان افغانستان و ایالات متحده آمریکا روند مذاکرات با طالبان به رهبریت دولت افغانستان را گذاشته است. رییس جمهور کرزی امضای این قرارداد را به شرط حضورنیروهای آمریکایی در بدل تا مين امنيت ، اغاز صادقانه پروسه صلح و جلوگيرى از عمليات هاى شبانه و داخل نشدن عساکر امريکا يي به خانه هاى مردم به تعویق انداخته است.
لیوال گفت که پاکستان می خواهد که مانع از امضاء و تطبیق این توافقنامه شود.
وی گفت:« سرتاج عزیز با این گپهایش به افغانستان اطمینان میدهد که «مذاکرات درآنجا با شما» انجام نخواهد شد. معنی اش این است که توافقنامه نیز نباید امضاء گردد.»
وی افزود که عزیز هم چنان به اداره آینده افغانستان پیام داده است که اگر قرار است مذاکرات صلح برقرارشود، حمایت پاکستان حیاتی می باشد.
لیوال گفت:«او{سرتاج} با آن اظهاراتش به حکومت آینده نوعی از پیام داد تا رییس جمهور آینده را متقاعد سازد که تا زمانی{حکومت} با منافع و دیدگاه پاکستان موافقت نکند، قادرنخواهد بود طالبان را به میز مذاکرات بکشاند. این اظهارات به این قصد بیان شدند که به رییس جمهورآینده اعلام کند تا با معامله با پاکستان موافقت کند.»
جاوید کوهستانی، صاحبنظر امور سیاسی گفت که سخنان عزیز نشان داد که به چشم دولتهای منطقه روند مذاکرات با طالبان به چه اندازه با حکومت کنونی بیربط میباشد. پاکستان از قبل برنامه ریزی میکند تا خود را از نفوذ آیندهاش درافغانستان مطمین سازد.
کوهستانی گفت:«ازینکه آمریکاییان از دولت افغانستان ناامید شده اند، پاکستان درتلاش است تا با استفاده ازاین فرصت به آمریکاییان بفهمانند که آنها باید به کلیدهای راه حلهای خشونت درافغانستان را به دست پاکستان بدهد. پلان این است که پاکستان، طالبان را به عنوان یک هدیه به اداره جدید درعوض برخی از منافع خاص به میز مذاکره بکشاند.»
عصمت قانی، خبرنگار و تحلیلگر مسایل موافق است که پاکستان به این امید که قدرتهای غربی، بخصوص آمریکا را متقاعد کند که بعد ازخروج نیروهای خارجی، درصورت به میان آمدن خلاء در قدرت پاکستان میتواند جای آنها را پر کند.
وی گفت:«پاکستان ممکن است تلاش کند که تا به آمریکا نشان بدهد که درمنطقه دارای قدرت ایدلوژیکی و نظامیای است که این خلاء را پر کرده و غرب را وادار به «قبول این ایده» کند. به عکس، باآنهم، مطمین است که آمریکا هیچگاهی کلید مسایل افغانستان را به پاکستان نخواهد داد.»
حفیظ الله گردش ویراستار انسیتوت گزارشدهی جنگ و صلح افغانستان است.
