پولیس مخفی افغان در پی ریشه کن کردن شورشیان از اردو

گزارشی از حبیب الرحمن ابراهیمی- افغانستان

گزارش شماره 399

24 می 2011

کابل به دلیل نگرانی که از وجود افرادی در صفوف پولیس و اردوی ملی که میله های تفنگ شان را بروی خودی ها می گردانند، استخبارات کشور را موظف کرده است تا به دقت ناظر نیروهای مسلح باشد.

حکومت موجی از حملات بالای عساکر ناتو و مقامات افغان را به نفوذ طالبان در اردوی ملی و پولیس ملی افغانستان و یا سوء استفاده آنها از یونیفورم این نیروها نسبت می دهد. تحلیل گران می گویند این روال چندین سال جریان داشته است، اما حملات بسیار مرگبار اخیر حکومت را وادار به اتخاذ اقدام کرده است.

لطف الله مشعل، سخنگوی ریاست امنیت ملی گفت که این اداره برای اولین بار واحدهایی را در مراکز جلب و جذب و سایر مراکز وزارت های دفاع و داخله جابجا می کند، تا این دو نیرو را کنترل کنند.

او بدون آنکه توضیح دهد که این تصمیم چی تاثیری خواهد داشت، گفت: "اتفاقات اخیر، ریاست امنیت ملی را وادار کرده است تا در همکاری نزدیک با وزارت دفاع و وزارت داخله کار کند."

در آخرین مورد ازین حملات، بتاریخ 12 ماه می یک افسر پولیس 2 تن عسکر نیروهای دریایی ایالات متحده را در ولایت جنوبی هلمند کشت. بتاریخ 27 اپریل، 9 افسر اردوی ایالات متحده توسط یک پیلوت  افغان در میدان هوایی کابل به قتل رسیدند.

نه روز قبل ازان، یک مهاجم در لباس اردوی ملی به وزارت دفاع داخل شد و قبل ازانکه خودش کشته شود، دو عسکر را به قتل رساند و 7 تن دیگر را زخمی کرد. مسوولان گفتند که او واسکت انتحاری بتن داشت، و می خواست به دفتر رحیم وردک، وزیر دفاع داخل شود. در اطلاعیه طالبان آمده بود که آنها – اشتباهاً- فکر می کرده اند که جرارد لانگوت، وزیر دفاع فرانسه نیز در داخل وزارت بوده است.

این حمله تنها دو روز پس ازانکه شورشیان به لباس پولیس حملاتی را انجام دادند، اتفاق افتاد. یک بم گذار انتحاری در لباس نظامی 5 عسکر ناتو، 4 سرباز اردوی ملی و یک ترجمان را در پایگاه نظامی نزدیک شهر شرقی جلال آباد به قتل رساند.

 خان محمد مجاهد، قوماندان امنیه قندهار همراه با دو کارمندش در اثر حمله فرد انتحاری که لباس پولیس را به تن کرده بود در داخل قوماندانی کشته شدند.

بزرگترین حمله در ماه فبروری در ولایت ننگرهار و زمانی اتفاق افتاد که یک طالب به لباس پولیس به شعبه کابل بانک وارد شده و 40 فرد ملکی و افراد نظامی را به قتل رساند.

درین قبیل حملات انتحاری، برنامه ریزی آشکار قبلی و ادعای فوری مسوولیت از سوی طالبان نشان می دهد که یا حمله کنندگان بعنوان جاسوس به نیروهای امنیتی پیوسته اند و یا آنکه یونفورم ها را می دزدند.

اما در سایر موارد، به نظر می رسد تیر اندازی بطور ناگهانی و در نتیجه یک مشاجره اتفاق افتاده است، بدون آنکه ارتباط روشنی با شورشیان داشته باشند. بطور مثال، در حمله میدان هوایی کابل، طالبان ادعا نمودند که پیلوت طرفدار آن گروه بوده است، اما اعضای خانواده و دوستانش این ادعا را رد کردند.

هرچند برای جلوگیری از افراد نفوذی در داخل نیروهای امنیتی کار چندانی نمی شود کرد، به نظر می رسد اقدامات اخیر برای از بین بردن نطفه های طالبان در پست های مهم روی دست گرفته شده است.

زمری بشری، سخنگوی وزارت داخله گفت که در کنار کمک گرفتن از واحدهای تازه ریاست امنیت ملی، پولیس سیستم بیومتریک را برای تشخیص استخدام شوندگان بکار انداخته است.

او گفت: "پس از فعال شدن این سیستم، افراد خطرناک از ورود به صفوف پولیس ممانعت صورت خواهد گرفت."

ظاهر عظیمی سخنگوی وزارت دفاع گفت که سیستم مشابهی که با استفاده از عکس، تصویر چشم و نشان انگشت کار می کند، به مراکز جلب و جذب اردوی ملی نیز معرفی خواهد شد.

او تایید کرد که فعلاً مراکز جلب و جذب سیستم های کمپیوتری ندارند.

عظیمی گفت که بررسی کنونی شامل تحقیقات در مورد سوابق متقاضی پیوستن به نیروهای اردو و تضمین او توسط دو شخص می گردد. برای تقویت بیشتر این روند دو شخص تضمین کننده نزد مسوولان جلب و جذب حاضر شده، معرفی و ثبت نام خواهند شد.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان به آی دبلیو پی آر گفت که حکومت قبلاً نیز اینگونه اقدامات را بخرج داده ولی موثر تمام نشده است، زیرا به گفته او شورشیان در درون نیروهای مسلح حکومت نفوذ کرده اند.

او گفت: "تعداد زیادی از افراد ما در صفوف اردو و پولیس ملی جابجا شده اند. هر زمانی که خواسته باشیم می توانیم ازانها استفاده کنیم. این اقدامات هیچ اثر منفی بر عملیات مهاجمان انتحاری و متحدان ما در آینده نخواهد داشت."

مجاهد در عین حال از حملاتی که بطور مستقیم با شورشیان در ارتباط نیستند، دفاع کرد.

او گفت "حتی افسران نظامی که با ما تماس ندارند، وقتی متوجه ظلم خارجیان -بخصوص امریکایی ها- می شوند، تحمل نمی توانند و علیه آنها تفنگ بدست می گیرند. شما ازین مثال ها زیاد دیده اید."

برخی تحلیل گران ادعا دارند که دادن نقش بیشتر به نیروهای استخباراتی می تواند مانع نفوذ شورشیان شود. آنها از حکومت تحت حمایت شوروی سابق در دهه 1980 یاد می کنند که سازمان استخباراتی مخوف خاد در همه جا حضور داشت، و نفوذ مجاهدین را در مراکز شهری بخاطر حمله بر ساختمان های دولتی مشکل می ساخت.

دیگران می گویند که ریاست امنیت ملی نیز از بسیاری ضعف های اردو و پولیس رنج می برد.

محمد اشرف، محصل پوهنتون کابل گفت: "اردو، پولیس و ریاست امنیت ملی به منافع ملی افغانستان علاقه مند نمی باشند. همه این سه نهاد به گروه های قومی، زبانی و سمتی تقسیم شده اند. ما حتی مواردی را شنیده ایم که اردو علیه پولیس و پولیس در برابر نیروهای امنیت ملی جنگیده اند. هماهنگی میان آنها هرگز تامین نخواهد شد. من فکر می کنم اقدامات جدید امنیتی تنها به مشکلات خواهد افزود."

حتی بدون نفوذ در نیروهای مسلح، شورشیان می توانند به آسانی یونیفورم ها را بدست آورند. این یونیفورم ها سالهای زیاد در دکانها و خیاطی ها فروخته می شد و دزدان، اختطاف چیان و قاچاق بران مواد مخدر معمولاً یونیفورم نظامی می پوشند.

فاروق، افسر تحقیقات جنایی که با پولیس کابل کار می کند گفت برای مسدود کردن دکان هایی که درین شهر یونیفورم سازی و یونیفوم فروشی روی دست گرفته شده است.

یکی از کسانی که وادار به ترک این کار شده است نبی جان نام دارد. او شکایت دارد که مسدود کردن دکان او یک عمل بی مورد بود.

او افزود: "باور نمی کنم که طالبان یا کس دیگری اگر خواسته باشند در بدست آوردن یونیفورم اردو و پولیس با مشکلی مواجه شوند."

حبیب الرحمان ابراهیمی گزارشگر آزاد در کابل می باشد.