افزایش تقاضای ایجاد دفتر حقوق بشر در ولایت خوست
مردم محل می گویند که تنها دخالت بیرونی ممکن است به کاهش بدرفتاری ها یاری رساند.
افزایش تقاضای ایجاد دفتر حقوق بشر در ولایت خوست
مردم محل می گویند که تنها دخالت بیرونی ممکن است به کاهش بدرفتاری ها یاری رساند.
فعالان حقوق بشر در خوست از کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان خواسته اند که دفتری در این ولایت جنوب شرقی ایجاد کند تا باخشونت رو به افزایش علیه زنان مبارزه صورت گیرد.
آنان هشدار می دهند که ازدواج های اجباری وسیع، حملات خشونت بار، قتل های ناموسی و نبود حمایت ویژه باعث شده است که تعداد محدود قربانیان بتوانند از بدرفتاری هایی که علیه شان صورت می گیرد گزارش بدهند. ادارات دولتی نیز در رسیدگی به شکایت های مربوط به خشونت ، کند عمل می کنند.
نزدیک ترین دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر در گردیز مرکز ولایت پکتیا قرار دارد که دسترسی به آن سخت می باشد.
زیبا بارکزی، مسوول شبکه زنان افغان گفت: "اطلاعاتی که من دارم نشان می دهد در ولایاتی که دفاتر کمیسیون مستقل حقوق بشر فعال می باشند، زنان خدمات بیشتری در اختیار دارند. در آن ولایات حکومت از ترس دفتر حقوق بشر تلاش بیشتری برای رسیدگی به مشکلات انجام می دهند."
خانم بارکزی توضیح داد که اگرچه نهادها قضایای خشونت علیه زنان را به ادارات ذیربط گزارش می دهند، اما این ادارات علاقه مند یا قادر به رسیدگی به نگرانی های شان نیستند. بطور مثال قضیه های حقوقی بدون فیصله به تعویق می افتند.
به گفته او دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر می تواند نقش نیروی فشار را بازی نماید.
کمیسیون مستقل حقوق بشر در 14 ولایت از مجموع 34 ولایت کشور دفتر دارد اما مسوولان آن کمیسیون می گویند به دلیل محدودیت های منابع نمی توانند به زودی در ولایات دیگر دفاتر شان را توسعه دهند.
شمس الله احمدزی رئیس دفتر مرکزی کمیسیون مستقل حقوق بشر در کابل گفت: "به دلیل کمبود بودجه و پرسونل نمی توانیم دفاتر خود را در همه ولایات بازگشایی کنیم."
او پیشنهاد کرد که مردم خوست می توانند قضایای شان را در دفتر محلی کمیسیون حقوق بشر در پکتیا ثبت کنند یا به دفتر مرکزی کابل تماس بگیرند.
این توضیحات قناعت فعالان محلی را برآورده نمی سازد و آنان هشدار می دهند که اگر از بیرون ولایت حمایت صورت نگیرد وضعیت حقوق بشری بدتر خواهد شد.
کامله اکبری رئیس سازمان ارتقای ظرفیت زنان در خوست گفت که زندگی در مناطق دور افتاده بیشتر تحت تسلط رسم و رواج‌های محافظه کارانه و سنتی می باشد.
او گفت: "من از ده ها قضیه ای خبر دارم که زنان لت و کوب و کشته شده اند ولی هیچ کسی توجه نکرده است. اگر ما دفتر کمیسیون حقوق بشر می داشتیم، خشونت علیه زنان تا حدود زیادی مورد بازپرسی قرار می گرفت."
الیاس وحدت فعال مدنی و خبرنگار در خوست گفت که هیچ یکی از قتل های ناموسی که او می داند در ولسوالی جاجی میدان سال گذشته اتفاق افتاده بود، ثبت نشده است.
او گفت: "اگر کمیسیون حقوق بشر در خوست موجود می بود، می توانست هر قضیه را ثبت کند و مساله را با دفاتر حکومتی در پایتخت شریک سازد. این امر زمینه دریافت راه حل برای مشکلات را مساعد می ساخت. اما از آنجایی که هیچ دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر در ولایت وجود ندارد، کسی نمی تواند از ریاست غیر موثر امور زنان انتظار انجام چنین کاری را داشته باشد."
ملالی ولی رئیس امور زنان خوست اتهامات بی توجهی را رد کرد ولی در عین حال تایید نمود که دفتر ویژه حقوق بشر می تواند در حفاظت از حقوق زنان کمک کند.
او گفت: "ما برای از بین بردن خشونت علیه زنان کار کرده ایم. ما قضایای خشونت علیه زنان، ازدواج های اجباری و دیگر قضایای خشونت منجمله بد دادن زنان را گزارش داده ایم. این پیشرفتی است که با امکانات موجود بدست آورده ایم، اما درصورتی که کمیسیون مستقل حقوق بشر ایجاد شود، ارایه امکانات بیشتر برای زنان سهل تر می گردد."
مقامات حکومتی در خوست تایید می کنند که دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر به تساوی جندر در این ولایت کمک خواهد کرد.
عبدالواحد پتان معاون والی خوست گفت اگرچه زندگی زنان در سالهای اخیر بسیار بهبود یافته است اما آنان هنوز با مشکلات زیاد مواجه اند و کمیسیون مستقل حقوق بشر می تواند در حل این مشکلات کمک کند.
او افزود: "ما خاموش نمانده ایم. ما برای بهبود زندگی زنان و رفع خشونت علیه آنان تلاش کرده ایم. با اینحال اگر دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر ایجاد شود مشکلات زنان جنبه بین المللی خواهد گرفت و جامعه بین الملل برای زمینه سازی بیشتر انکشاف زنان دلچسبی نشان خواهد داد.
