زنان در شرق افغانستان خواهان تعلیم و تربیه اند

نرخ سواد در ولایت ننگرهار باوجود برنامه های تعلیمی برای بزرگسالان در سطح پایین قرار دارد.

زنان در شرق افغانستان خواهان تعلیم و تربیه اند

نرخ سواد در ولایت ننگرهار باوجود برنامه های تعلیمی برای بزرگسالان در سطح پایین قرار دارد.

IWPR
IWPR
Monday, 1 December, 2014

گزارشی از ایمل ظاهر

زنان ولایت شرقی ننگرهار شکایت دارند که مسوولان حکومت محلی به وعده های خود درمورد فراهم کردن کورس های آموزشی بزرگسالان پشت پا زده اند.

ننگرهار دارای 900 مکتب است که در آنها 572000 پسر و 330000 دختر درس می خوانند. ارقام بالای شاگردان مکاتب حاصل تلاش ها برای بازسازی سیستم تعلیم و تربیه پس از سقوط رژیم طالبان در سال 2001 می باشد. اما عدم توازن جنسیتی در میان شاگردان مکاتب انعکاس دهنده ارزش های محافظه کارانه و مشکلات امنیتی در مناطق دور افتاده تر این ولایت می باشد که هنوز مانع رفتن برخی دختران به مکتب می باشد.

بسیاری بزرگسالان زن هرگز فرصت ادامه تعلیم و تربیه شان در لیسه های عالی نداشته اند و خواهان برنامه های تعلیمی می باشند که نیازهای آنان را برآورده سازد.

ساجده از ولسوالی کامه ولایت ننگرهار به آی دبلیو پی آر گفت: "بعد از ایجاد حکومت {رییس جمهور سابق حامد} کرزی ما انتظارات زیادی داشتیم، و فکر می کردیم به زندگی ما توجه مناسب خواهد شد.اما امیدهای ما برآورده نشد."

ساجده هرگز نتوانسته است سواد بیاموزد، چون خانواده اش به اهمیت تعلیم و تربیه برای دختران باور نداشت.

زن دیگری بنام نفس گل از مسوولان خواست تا شرایط را بهبود بخشند.

او گفت: "حکومت باید کورس های سواد آموزی برای زنان بزرگسال را بیشتر کند. باید در هر قریه فرصت های تعلیمی را فراهم سازد تا ما دیگر بی سواد نمانیم."

بس بی بی باشنده دیگر ننگرها گفت زنانی که قادر به خواندن و نوشتن اند نه تنها به عاید خانواده کمک می کنند بلکه مادران بهتر نیز می شوند.

او اداره ولایتی و ریاست تعلیم و تربیه ننگرهار را انتقاد کرد که ادعاهای شان مبنی بر اینکه زنان بزرگسال فرصت های آموزش دارند، دروغ می باشد.

هاشمه شریفی مدیر بخش مدافعه حقوق زنان در دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر ننگرهار تایید کرد که شرایط موجود بطور کل نامناسب می باشد.

او گفت: "زنان هنوز در شهر و مناطق دور افتاده در زمینه تعلیم و تربیه با موانعی روبرو اند. حکومت باید بیشتر بر این مساله تمرکز کند، تا هر زنی که خواسته باشد تعلیم نماید."

صابره سرپرست ریاست امور زنان گفت که نزدیک به 60 درصد زنان ننگرهار به تعلیم دسترسی ندارند.

محمد اکرام اسحاق زی رییس برنامه سوادآموزی ننگرهار تصدیق کرد که باید کار بیشتری برای کمک به زنان صورت می گرفت، اما تاکید نمود که بیش از 3000 زن فعلاً به صنف های سواد آموزی می روند و مکاتب ویژه ایجاد شده است. از میان 2600 نفری که از این مکاتب فارغ شده اند، 14 تن شان به پوهنتون راه یافته اند.

اسحاق زی گفت که پروژه های سوادآموزی زنان در چهار ولسوالی خیوه، کامه، سرخ رود و بهسود جریان دارد و قرار است به سایر ولسوالی های 22 گانه آن ولایت توسعه یابد.

محمد حنیف گردیوال معاون والی ننگرهار گفت این واقعیت که زنان بیشتری خواستار از سرگیری تعلیم و تحصیل شان هستند، مایه دلگرمی او می باشد. او وعده داد که کورس های بیشتر سواد آموزی برای بزرگ سالان ایجاد خواهد گردید.

او ادامه داد: "این که زنان بی سواد می خواهند درس بخوانند، خبر خوبی است. ادارات مربوطه با همدیگر هماهنگی کرده و کارشان را در آینده توسعه خواهند داد."

ایمل ظاهر محصل پوهنتون ولایت ننگرهار و گزارشگریست که از سوی آی دبلیو پی آر تربیت شده است.

Frontline Updates
Support local journalists