طالبان خشم خود را بر پولیس محل خالی می کنند

گزارشی از میوند صافی- افغانستان

گزارش شماره 398

18 می 2011

شورشیان در شمال شرق افغانستان تاکتیک جدیدی را اتخاذ کرده و بجای نیروهای رسمی پولیس، افراد وابسته به پولیس محلی را به شدت هدف قرار می دهند.

در ولسوالی تگاب، واقع در شمال شرق کابل پایخت افغانستان، طالبان از طریق شبنامه ها و مراسم مذهبی دستور داده اند که مردم محل نباید با پولیس محل داد و گرفت داشته باشند. به اساس این دستور، هیچ کسی اجازه ندارد با اعضای این نیرو ازدواج کند و یا در محافل عروسی و مراسم تشییع جنازه و فاتحه ی آنها اشتراک ورزد. شورشیان می گویند، هرکسی که ازین دستور سرپیچی نماید کشته خواهد شد.

محمد یوسف، باشنده محل شرح داد که چگونه چند هفته قبل مردم مورد تهدید قرار گرفتند.

به گفته او، طالبان یک نفر پولیس محل را دستگیر و بالای درخت به دار زده و تیر باران کردند. آنگاه یادداشتی را با این مضمون که "نباید کسی برای سه روز جسد را پایین بکشد یا مراسم خاکسپاری برگزار کند" روی جسد چسپانده بودند.

زمانی که جسد به خانواده افسر پولیس سپرده شد، ملاهای محل حاضر به اجرای مراسم تدفین نشدند. یکی از آنان به آی دبلیو پی آر گفت: "زندگی ما در خطر است. طالبان چندین بار تهدید کرده اند که اگر کسی نماز جنازه ی پولیس مقتول را بخواند، از سوی آنها کشته شده و مرتد پنداشته خواهد شد."

محمد یوسف، گفت که در نهایت برای مراسم تدفین، ملایی از خارج منطقه آورده شد.

ملای دیگری بنام مولوی احمد به آی دبلیو پی آر گفت که یک بار پس از دریافت تهدید مجبور شده است از مراسم عروسی بگریزد.

او گفت: "من مصروف بستن نکاح یک افسر پولیس محل بودم که یک قوماندان طالب برایم تلفون کرد و دستور داد که اگر نکاح را عقد کنم، به دار زده خواهم شد."

بازهم، ملایی از منطقه ای خارج از نفوذ طالبان برای عقد نکاح آورده شده بود.

حکیم آخندزاده، ولسوال تگاب گفت که او ازین حادثه مطلع است اما اظهار داشت که او مطمئن است مردم از دساتیر طالبان پیروی نخواهند کرد.

او گفت: "در مناطقی که مخالفان {شورشیان} نفوذ دارند، ملاها در دو مورد از اجرای مراسم خودداری کرده اند، اما تا آنجایی که ما آگاهی داریم، به دلیل تاکید مردم بالاخره نماز جنازه خوانده شده است."

شورشیان در تگاب اعضای پولیس محلی را با عبارت "نوکران سرسپرده امریکایی ها" خطاب قرار داد و نسبت به پولیس ملی و اردوی ملی بدتر خوانده اند.

یک قوماندان طالبان در تگاب به آی دبلیو پی آر گفت: "پولیس محل با اردو و پولیس ملی فرق دارد. این ملیشه ها فریبکار می باشند و برای عساکر خارجی علیه ما جاسوسی می کنند. خداوند این اینها را نخواهد بخشید. ازینرو ما مراسم ازدواج و جنازه را بالای شان بند کرده ایم."

او گفت که شورشیان در جنگ با اردو و پولیس ملی مشکلی ندارند، اما ازانجایی که این نیروها در جنگ دچار تردید بوده و گاه با شورشیان کمک می کنند، ازینرو کمتر مورد خشم آنها قرار می گیرند.

علاوه بر آن، به گفته او مواردی دیده شده است که افسران اردو و پولیس ملی عساکر نیروهای بین المللی را کشته اند و این ثابت می کند که "در میان آنها برخی افراد خوب وجود دارند."

ابتکار پولیس محلی تابستان سال گذشته برای معیاری کردن گروپ های مختلف دفاع روستایی در سراسر کشور و آوردن آنها زیر یک چتر فرماندهی مرکزی و ساختار معاشات وزارت داخله، آغاز شد.

این ایده ظاهراً از سوی جنرال پتریوس، قوماندان نیروهای ناتو در افغانستان و به اساس تجربه او در مسلح سازی واحدهای غیررسمی مشابه در عراق مطرح شده است.

حامد کرزی، رییس جمهور افغانستان در ابتدا با این نظر مخالفت نشان داد اما بعد آنرا تایید کرد، در نتیجه شورای امنیت ملی در ماه جولای 2010 آنرا تصویب کرد.

خلاف برخی واحدهای شبه پولیس که مثلاً در ولایت بلخ فعالیت می کنند، واحدهای مورد بحث در تگاب کاملاً بخشی از پولیس محلی افغان می باشند. (گزارش اخیر آی دبلیو پی آر زیر عنوان پوسته های امنیتی توجه شورشیان را جلب می کند به چگونگی گمارده شدن این نیروها علیه شورشیان پرداخته بود."

اما، این واحدهای مسلح که نه مربوط به اردوی ملی و نه بخشی از پولیس ملی می باشند، مورد سوء ظن بسیاری افغانها قرار دارند. این واحدهای غیررسمی و محلی یادآور گروه های شبه نظامی سابق می باشند که مسوولیت سالها جنگ داخلی را در دهه 1990 بعهده داشتند، زمانی که قانون شکنی، قتل های عمدی و غارت رایج بود. علاوه بر آن بسیاری ها شک دارند که این نیروهای جدید چیزی جز فعال شدن مجدد ملیشه های سابق نمی باشند و اینکه جنگ سالاران محلی افراد خودشان را درین واحدها جابجا می کنند و ازانها بعنوان گروپ های مسلح شخصی استفاده می نمایند.

مردی که در حوالی بازار اصلی تگاب زندگی می کند، گفت: "یک ماه قبل، پولیس محل شش دکان را غارت کردند. همه ی آنها دزدان و قاتلان سابق می باشند. برای پیشبرد منافع شخصی شان، هرچه بخواهند انجام می دهند. ما نمی توانیم به آنها اعتماد کنیم."

شاپور، یک افسر پولیس محلی در تگاب از سوابق و شهرت این نیرو دفاع کرد و اظهار داشت حمله شورشیان برین نیرو ثبوتی است بر فعالیت نیک شان.

او گفت: "اکثر مردم درینجا فقیر اند و ستم طالبان را با خاموشی تحمل می کنند. ولی ما در برابر آنها برخاسته و به بیرحمی های شان نقطه پایان گذاشته ایم. ما راه را بروی آنها بسته ایم، ازینرو ما را کافر لقب می دهند."

او گفت شورشیان می خواستند از پیوستن وسیع جوانان به این نیرو جلوگیری کنند، زیرا افسران پولیس محل ریشه های عمیق در محل داشته و آگاهی خوبی در مورد مسیرهای مورد استفاده مخالفان دارند.

مولوی احمد شاه، عالم دین در ولایت کاپیسا گفت شریعت اسلام حکم می کند که نماز جنازه باید بدون در نظر داشت اینکه متوفی چی کسی بوده است برای هر فردی که می میرد خوانده شود.

او گفت: "حضرت محمد به ما دستور داده است تا برای جنازه ی کسانی که ایمان دارند نماز بخوانیم... بسیار مشکل است که برای جنازه یک افسر پولیس، یک سرباز اردوی ملی و یا افسر پولیس محلی که خود را مسلمان می خواند، نماز نخوانیم."

میوند صافی گزارشگریست در ولایت کاپیسا که از سوی آی دبلیو پی آر تربیت شده است.