نگرانی ها در مورد حملات هوایی مشترک افغان-امریکا در افغانستان

تدابیر تازه شامل تلاش ها برای از بین بردن منابع درآمد شورشیان از درک مواد مخدر می‌باشد.

نگرانی ها در مورد حملات هوایی مشترک افغان-امریکا در افغانستان

تدابیر تازه شامل تلاش ها برای از بین بردن منابع درآمد شورشیان از درک مواد مخدر می‌باشد.

The new campaign is the latest in a series of joint US-Afghan counter-narcotics operations in Helmand. (Photo: John Moore/Getty Images)
The new campaign is the latest in a series of joint US-Afghan counter-narcotics operations in Helmand. (Photo: John Moore/Getty Images)

این مبارزه، تازه ترین اقدام مشترک نیروهای افغان و امریکایی به ادامه سلسله فعالیت های شان در امر مبارزه با مواد مخدر در هلمند می باشد.

مقام های نظامی افغانستان علی رغم نگرانی ها مبنی بر سودمندواقع نشدن حملات برای مردم محل، از عملیات هوایی مشترک نیروهای افغان و امریکا به ضد طالبان در هلمند استقبال میکنند.

این حملات هوایی در ولایت جنوبی افغانستان در اواخر ماه نوامبر به منظور توقف درآمد شورشیان از تولید مواد مخدر، آغاز گردید.

لانس بنچ از جنرالان قوای هوایی ایالات متحده امریکا، به آریانا نیوز گفت که حملات ابتدایی در ولسوالی های موسا قلعه، زمین داور و دیشو موفقانه انجام شد.بنچ  گفت : «ما با استفاده از قوای هوایی می توانیم طالبان را در ساحاتِ به اصطلاح امن شان مورد هدف قرار دهیم، پناه گاه ها  و رهبری ایشان را  هدف قرار بدهیم  و شغل های پردرآمد غیرقانونی و شبکه های لوژستیکی آن ها را از بین ببریم. عملیات هوایی تازه، نیروهای دفاعی افغانستان را برای موفقیت های متوالی در میدان های نبرد به طور مستقیم حمایت می کند.»

وی افزود که25 کارخانه پروسس به ارزش 80 ملیون دالر، نابود و دو تُن هیرویین و نزدیک به پنج و نیم تن تریاک در اثر عملیات نیرو های نظامی از بین رفته است.

براساس گزارش ملل متحد، تولید تخمینی سالانه تریاک در افغانستان در 2017 به بالاترین میزان آن- 9000 تن- رسیده است.مقام ها در سازمان ملل هشدار می دهند که ناتوانی دولت در تامین امنیت منجر به اخلال تلاش ها برای مبارزه با مواد مخدر در هلمند می شود. آنان می گویند که تولید تریاک از سال 2016 به این سو 87 درصد افزایش یافته است.

ارتش آمریکا تخمین زده است که طالبان سالانه 300 تا 400 ملیون دالر از تولید مواد مخدر، از جمله 200 ملیون دالر از درک هیرویین به دست می آورند.

گروه های شورشی همچنان از طریق گرفتن مالیه از مردم مناطق تحت کنترول شان پول به دست می آورند. این مالیات که بنام «عشر» یاد می شود بالای فعالیت های زراعتی و نیز استخراج غیرقانونی معادن وضع شده است.

مقام های ارشد ارتش و پولیس در هلمند در مصاحبه‌های شان با آی دبلیو پی آر گفته اند که نابودکردن مراکز پروسس مواد مخدر نتایج مثبت در پی خواهد داشت.

سردار محمد همدرد معاون والی هلمند، می گوید که کاهش توانایی طالبان در کسب درآمد، بدون شک قدرت جنگی آنان را تضعیف خواهد کرد. او می گوید، «در پانزده سال گذشته، این نخستین بار است که مراکز عمده پروسس مواد مخدر مورد حملات هوایی قرار گرفته است. این حملات تاثیرات مثبتی در پی خواهد داشت.»

ولی محمد احمدزی فرمانده قول اردوی 215 میوند در هلمند، وعده سپرد که این تمرکز و فشارها بالای ساحات کارخانه های مواد مخدر ادامه خواهد داشت. وی گفت : «ما به تخریب پناه گاه ها و مراکز تولید مواد مخدر شورشیان از طریق حملات هوایی همچنان ادامه خواهیم داد. ما متوقف نمی شویم، تا این که تمام منابع مالی طالبان نابود شوند.»

عبدالغفار صافی فرمانده پولیس هلمند، می گوید که این حملات مثمر واقع شده است. وی افزود ، «بی تردید، طالبان در اثر حملات هوایی ما بر کارخانه های پروسس و مراکز قاچاق مواد مخدر، بسیار ضعیف شده اند. خشخاش مهم ترین منبع مالی طالبان است و اگر کارخانه های آن نابود شود، دیگر از جنگ خبری نخواهد بود.»

سید احمد ورور رییس مبارزه با مواد مخدر هلمند، تایید می کند که جلوگیری از تولید مواد مخدر یک عامل کلیدی برای مبارزه با طالبان است.او می گوید: «خوشبختانه دهاقینی که خشخاش کشت می کنند به زودی پی خواهند برد که طالبان دیگر توانایی خرید و پروسس مواد مخدر را ندارند. بنابراین، کشت آن را توفف خواهند داد. قاچاقچیان مواد مخدر فقط به خاطر منافع شخصی شان چرخ جنگ را در هلمند فعال نگهداشته اند.»

اما سایر مقام های محلی به موفقیت این حملات چندان باورمند نیستند.

عطاءالله افغان رییس شورای ولایتی هلمند، می گوید که به باور وی این مبارزات در نهایت ثمری نخواهد داشت.

او می گوید، «اکثر مردم این ولایت دهقان اند. فرصت های شغلی دیگری برای جوانان وجود ندارد، بنابراین، آنان برای داشتن یک درآمد پایدار ناگزیر اند خشخاش کشت کنند. مشکلات این طیف مردم در هلمند از سوی حکومت نادیده گرفته شده و این وضعیت باید تغییر کند.»

حاجی عبدالمجید آخندزاده یکتن از اعضای شورای ولایتی هلمند، مدعی است که حملات هوایی منجر به تلفات افراد ملکی می شود. او می گوید، «ما این بمباردمان ها را قبلاً مشاهده و تجربه کرده ایم و می دانیم که نیروهای افغان و بین المللی اشتباه می کنند و افراد ملکی را به قتل می رسانند. سپس می آیند و معذرت می خواهند، که این درست نیست.»

عمر زواک سخنگوی والی هلمند، می گوید  که برای جلوگیری از متضررشدن افراد ملکی در حملات هوایی تدابیر جدی روی دست گرفته شده است.وی در ادامه گفت: «شایعات تلفات افراد ملکی را در واقع شورشیان پخش می کنند تا بین مردم و حکومت فاصله ایجاد کنند.»

در آن سو، طالبان هرگونه اتهام در مورد کشت و قاچاق مواد مخدر را رد می کنند.

قاری یوسف احمدی سخنگوی طالبان، مدعی است که در اصل وزیران دولت فاسد اند و از کشت تریاک نفع می برند.وی خاطرنشان کرد که کشت کوکنار در حکومت طالبان پیش از سال 2001 منع شده بود.

وی گفت  «از مواد مخدر آنانی سود می برند که مقادیر زیاد تریاک و هیرویین را به بیرون از کشور قاچاق می کنند. افراد ما این کار را کرده نمی تواند. این مقام های بلندپایه حکومتی است که مواد مخدر را به بازارهای جهانی عرضه می کنند.»

اما تعدادی از دهاقین هلمند در گفت و گو با آی دبلیو پی آر تایید کردند که طالبان در پروسس و قاچاق مواد مخدر دست دارند.یکی از آن ها که نخواست نامی از وی برده شود، گفت: «من می دانم که طالبان از کشت کوکنار پول به دست می آورند، چرا که در وقت  حاصل مقادیر مشخص مواد مخدر را تقاضا می کنند.»

وی افزود، «همین حال شش پسرم بیکار است. وقتی کار دیگری نباشد ناگزیر اند کوکنار بکارند.»

ذین‌العابدین جلال یکی از تحلیلگران سیاسی در هلمند، نیز می گوید که تا زمانی که حکومت یک بدیل مناسب با درآمد مشابه برای مردم فراهم نکند، نمی تواند مشکل کشت کوکنار را به طور دایمی حل کند.

او می گوید: «اگر درآمد اصلی مخالفان مسلح از تولید و پروسس کوکنار باشد، پس این کارخانه ها باید از بین بروند. اما اگر این گروه ها بتوانند از منابع دیگری نیز پول به دست بیاورند، از بین بردن چند کارخانه تاثیر چندانی در درازمدت نخواهد داشت و تلاش ها نیز بیهوده خواهند بود.»

وی افزود، « یک مقدار پول باید صرف اشتغال زایی نیز شود. ارایه بدیل های مناسب شغلی برای محو کشت کوکنار خیلی مهم است.»

Frontline Updates
Support local journalists