مبارزه با استعمال هیرویین در جنوب افغانستان

گزارشی از محمد زیارمل و عبدالقیوم عاجز

محمد هاشم  که قد بلند و ریش سیاه دارد، هنوز جوان به نظر می رسد و مشکلاتی را که در پشت این چهره ی جوانش پنهان است به آسانی نمی توان دید.

زمانی که گزارشگر آی دبلیو پی آر، در ولایت جنوبی زابل او را پیدا کرد، در میان توده ای از آشغال دراز کشیده بود و به مشکل می توانست چشم هایش را باز کند.

او گفت: "برایم پول یا غذا بده؛ من گرسنه ام."

هاشم گفت که او اولین بار زمانی به تریاک و هیرویین آغشته شد که چند سال قبل برای کار به ایران رفته و با تعدادی از معتادان مواد مخدر هم اتاقی شده بود.

او مصاحبه اش را با این گفته پایان داد: "مرا به شفاخانه ببر. می خواهم صحت مند شوم."

داکتران در ولایت زابل از افزایش نرخ اعتیاد به تریاک و هیرویین که از تریاک بدست می آید، خبر می دهند. مسوولان محلی می گویند که به یک مرکز ویژه تداوی شدیداً نیاز است، و اکنون تعهدات جدی برای ساختن چنان کلینیک وجود دارد.

دیگران به این باورند که عامل اصلی اعتیاد فقر است و باید قبل از کاهش استعمال مواد مخدر به معضله فقر رسیدگی صورت گیرد.

اسماعیل که هیرویین مصرف می کند به آی دبلیو پی آر گفت: "من نه زمین دارم، نه مهارت، نه پول و نه کار. اول چرس می کشیدم، و بعد ازان کسی برایم هیرویین داد تا با کشیدن آن مدت بیشتری از جهان بیخبر شوم. به نظر می رسید کشیدن هیرویین راهی برای دور کردن غم هایم می باشد. حال می خواهم ترک کنم، اما کسی نیست که مرا کمک کند."

او گفت که خانواده اش از او نفرت دارد و نمی گذارند به خانه برود. او گفت: "تنها چیزی که بسیار رنجم می دهد این است که همه از من نفرت دارند."

داکتر لعل محمد توخی رییس صحت عامه زابل می گوید که تعداد معتادان مواد مخدر هر روز بیشتر می شود.

توخی گفت: "بسیاری کسانی که در شفاخانه بستر شده اند، به هیرویین معتادند. ما تاجایی که امکان داشته باشد به آنان کمک می کنیم، ولی بیشتر از آن کاری انجام داده نمی توانیم، چون شفاخانه یا کلنیک ویژه معتادان نداریم."

توخی گفت که وزارت صحت در کابل در اصول با ساختن شفاخانه تداوی معتادان توافق کرده است.

در ریاست مبارزه با مواد مخدر ولایت زابل، آقای ذبیح الله مسوول دفتر آگاهی عامه گفت که مسوولان مرکزی در کابل وعده داده اند که کلینیک در جریان سال جاری هجری شمسی اعمار خواهد شد.

ذبیح الله تصدیق کرد که ریاست مبارزه با مواد مخدر به تازگی درانجا فعالیت اش را آغاز کرده و هنوز ارقامی را در مورد تعداد معتادان مواد مخدر جمع آوری نکرده است. او گفت: "من تنها اینقدر می توانم بگویم که تعداد معتادان رو به افزایش است."

رقمی که وزارت مبارزه با مواد مخدر و دفاتر ملل متحد در مورد معتادان مواد مخدر در سراسر کشور ارایه کرده اند، حاکی از آنست که تعداد 960 هزار افغان معتاد به مواد مخدر اند.

ذبیح الله شرح داد که چگونه شبکه های عمده قاچاق مواد مخدر، که کار اصلی شان انتقال هیرویین به خارج از کشور است، در داخل زابل نیز این مواد را به فروش می رسانند. ولایت زابل با پاکستان مرز مشترک دارد.

او گفت: "تا زمانی که بی کاری و کشت کوکنار از بین نرفته است، ممکن نیست اعتیاد به مواد مخدر را متوقف کرد. مشکل هر روز بیشتر می شود."

غلام سخی روغ لیونی، قوماندان امنیه زابل گفت که افسران پولیس اقدامات موثری را در کنترل توزیع محلی مواد مخدر و همچنان قاچاق فرا مرزی برداشته است. او گفت که فروشندگان کوچک خودشان در وضعیت بدی قرار دارند.

ابراهیم ازهر، معین وزارت مبارزه با مواد مخدر به این باور است که فراهم کردن مرکز تداوی کافی نمی باشد.

او گفت: "درست است که به ایجاد کلینیک نیاز می باشد، و ما تصمیم گرفته ایم که یک باب کلینیک را برای معتادان زابل اعمار کنیم، ولی از نظر ما این راه حل بنیادی نیست. تا زمانی که فقر و بی کاری کاهش نیابد، به مردم کار داده نشود و آنها برای کار به کشورهای دیگر بروند؛ و تا زمانی که تنش های موجود در خانواده ها حل نگردد، و ملا امامان مساجد کمک نکنند، ممکن نیست نرخ اعتیاد را کاهش داد."

محمد ایوب، یک عالم اسلامی در زابل تایید کرد که علمای دینی در تشویق معتادان به دست برداشتن از اعتیاد می توانند کار بیشتری انجام دهند.

او گفت: "در اسلام، هرگونه مواد مست کننده غیرقانونی بوده و متخلف باید مجازات شود. اما این مسوولیت علمای دین است که با مردم کار کنند و به آنان بفهمانند که {استعمال مواد مخدر} درین دنیا و در جهان دیگر مضر می باشد."

نیاز محمد زیارمل و عبدالقیوم عاجز گزارشگرانی اند در زابل که تحت تربیه آی دبلیو پی آر قرار دارند. مینا حبیب از کابل نیز در تهیه مواد این گزارش کمک کرده است.