در شورای صلح افغانستان تغییرات می‌آید
اقدامات شاملِ افزایش حضور زنان و رسیدن به جامعه مدنی است.
در شورای صلح افغانستان تغییرات می‌آید
اقدامات شاملِ افزایش حضور زنان و رسیدن به جامعه مدنی است.
شورای عالی صلح افغانستان که وظیفه تحکیم صلح با طالبان را به عهده دارد می‌گوید که آنان به اظهارات شان در کنفرانس آی‌دبلیو‌پی‌آر که در شروع سال جاری برگزار شده بود عمل می‌کنند.
در تازه‌ترین گفتمان‌های عمومی که در سراسر افغانستان برگزار شد نماینده‌گان شورای عالی صلح گفتند که آنان به تطبیق طرح‌هایی چون افزایش حضور زنان در گفتوگوهای صلح، اقدام می‌کنند.
حمیدالله حسن‌یار، رییس شورای عالی صلح در پکتیا تایید می‌کند که شورا با همراهانِ دیگرش نیز در تماس است تا طرح‌های ارایه شده در کنفرانس را مدنظر بگیرند.
او می‌گوید: «ما برای شورای صلح استراتیژی تازه‌یی می‌سازیم و با نهاد‌های جامعه مدنی و با افرادیکه در این مورد پیشنهادهایی داشتند نیز به تماس استیم.»
یما امینی، رییس دفتر ساحوی شورای عالی صلح در هرات علاوه کرد: «پس از کنفرانس آی‌دبلیو‌پی‌آر در مورد پروسه ملی صلح و آشتی در کابل، مقامات شورای عالی صلح روی پلان تازه‌یی کار را آغاز کرد تا زنان برای افزایش حضور شان در شورای عالی صلح و دفاتر ولایتی شان فرصت بیشتری داشته باشند.»
وی افزود: «اکنون نقش زنان در شورای عالی صلح به گونه قابل توجهی افزایش یافته و آنان وظایف شان را به خوبی انجام می‌دهند.»
در کنفرانس سه‌روزه آی‌دبلیو‌پی‌آر که در ماه می در کابل برگزار شده بود هفتادتن اشتراک کرده بودند که در میان آنان مقامات دولتی، عالمان دین، فعالان جامعه مدنی و خبرنگاران از سراسر افغانستان نیز حضور داشتند.
کمیته‌های مشغول کار در این روند برای طرح پیشنهادات شان از ارقام و بازخوردهای طرح دوساله‌ی آی‌دبلیو‌پی‌آر زیر نام «صلح افغانستان: ترویج صلح و اعتماد سازی با شامل ساختن جامعه مدنی» استفاده کردند.
یکی از این پیشنهادات ابتکاری، شامل ساختنِ یک مضمونِ مختص به صلح در نصاب درسی مکاتب و دانشگاه‌ها بود.
آقای امینی از هرات تایید می‌کند که وزارت معارف و شورای عالی صلح در حال حاضر روی افزودن این مضمون در نصاب درسی کار می‌کنند.
فرهاد جیلانی، سخنگوی والی هرات با پذیرفتن این موضوع می‌گوید: «پس از آن که آی‌دبلیو‌پی‌آر برنامه‌های گوناگونی را در زمینه صلح در جامعه راه‌اندازی کرد مقامات ولایتی حد اکثر تلاش شان را کرده‌اند تا مردم را با اهمیت صلح در جامعه که همه به آن نیاز دارند آشنا بسازند.»
اما اشتراک‌کننده‌های دیگرِ مناظره هرات گفتند که کارهای بیشتری باید انجام شوند، به‌ویژه در زمینه برابری جنسیتی.
سکینه حسینی، عضو شورای ولایتی هرات می‌گوید: «رهبران حکومت وحدت ملی وعده‌های فراوانی به زنان دادند ولی یکی اش را هم عملی نکردند که همین مسله باعث می‌شود زنان به حاشیه رانده شوند.»
او می‌گوید: «بسیاری از زنان در ولسوالی‌های دوردست برای متقاعد ساختن شورشیان برای پیوستن به روند صلح تلاش‌های فراوانی کردند، اما شورای عالی صلح اصلاً از این زنان زحمت‌کش نام نبرد. در واقع، شورای عالی صلح همیشه نقش زنان را نادیده گرفته و نسبت به آنان بی‌اعتنایی کرده.»
موزون بدخشی، یکتن از اشتراک‌کننده‌گان مناظره بدخشان، تجربه‌های شخصی زنانی که علیه افراط گرایی مبارزه می‌کنند را بازگو کرد.
او در ادامه گفت: «من به نقش زنان در گفتوگوهای صلح کاملاُ باور دارم و مثال‌های خوبِ فراوانی دارم.»
وی موردی را یادآور شد که در آن یک زن چندین مرد خانواده را متقاعد ساخته بود که همراهی با طالبان را ترک کنند.
خانم بدخشی گفت: « امروز بخاطر آن زن؛ پدر، پسر و کاکایش جنگ را کنار گذشته و به پروسه صلح پیوسته اند.»
مسله‌ی تبعیض وقتی برملا شد که در گفتمان بغلان، یکتن از اعضای برجسته شورای عالی صلح بخاطر یکجا بودن زنان و مردان، مناظره را به رسم اعتراض ترک کرد.
خدیجه یقین، رییس امور زنان در ولایت بغلان گفت که این خود نمونه آشکاری از زن‌ستیزی است.
وی افزود: «من فکر می‌کنم با این‌گونه کنش‌ها شورای عالی صلح هرگز نمی‌تواند شورشیان را متقاعد بسازد که زنان نیز بخشی از جامعه استند و با مردان حقوق یکسان دارند.»
وی در ادامه گفت: «تا وقتیکه تبعیض جنسیتی وجود دارد رسیدن به صلح ناممکن است.»
قرار شنیده‌ها در گفتمان‌های دیگر، شورای عالی صلح باید کارهای بیشتری انجام دهد تا مردم را نسبت به موثریت کارشان ترغیب نمایند.
غلام‌سخی، یکتن از اشتراک‌کننده‌گان مناظره بلخ، می‌گوید: «بدبختانه فعالان شورای عالی صلح نتوانسته‌اند مردم را در سراسر کشور متقاعد بسازند. مردم افغانستان از کارکردهای این شورا نه راضی اند و نه هم خوشحال.»
او می‌گوید که یگانه راه رسیدن به صلح، همدیگرپذیری است.
سخی در ادامه گفت: «سطح تعصب در جامعه ما خیلی بالا است. با توجه به این واقعیت که شورای عالی صلح در کارها و تصامیمش مغرضانه عمل کرده، مردم به فعالیت‌هایش زیاد اعتماد ندارند. شورای عالی صلح کدام پلان و استراتیژی مشخصی ندارد، بناءً مردم نیز به راهکارهای شان باور ندارند.»
محمود همت، آگاه سیاسی در غزنی، هشدار می‌دهد که تا هنوز طرح واحدی برای مذاکرات وجود ندارد.
وی در ادامه گفت: « حکومت افغانستان یک راهکار واضیح برای مصالحه ندارد. دولت باید پلان‌های مشخصی داشته باشد و حدودش را تعیین کند. صلح را تنها با اقدامات عملی می‌توان تامین کرد، نه با کلمات.»
قرار شنیده‌ها در گفتمان کندهار، ساختار فعلی شورای عالی صلح باید تغییر کند.»
سید احمد سیلاب، عضو شورای ولایتی کندهار می‌گوید که شورا باید فراتر از شعار عمل کند، چرا که بسیاری از کسانیکه قرار است صلح را تامین کنند خودشان در گذشته جنگ‌سالار بوده‌اند.
او می‌گوید: «تمام اعضای شورای عالی صلح به اساس نفوذ و روابط تعیین شده اند و در جنگ‌های گذشته و حال دست داشته‌اند. شورای عالی صلح نباید به هیچ یک از این جناح‌ها وابسته باشد.»
زهره جلال رییس کمیته زنان در شورای ولایتی، در مناظره خوست استدلال کرد که بسیاری از مردان زورمند در شورا در واقع به ضد اشتراک زنان در پروسه تامین صلح اند.
او می‌گوید: « شورای عالی صلح از افرادی تشکیل شده که دست‌شان با خون مردم آغشته است و از اشتراک زنان در این شورا نفرت دارند. نقش زنان سمبولیک و فقط برای نشان دادن به رسانه‌ها است.»
امیر بهیر، استاد در دانشگاه خوست گفت که رییس‌جمهور باید قدرت جنگ‌سالاران را از طریق شورا کاهش دهد و برای زنان صلاحیت بیشتر بدهد.»
او می‌گوید: «از نظر قانون، زنان و مردان حقوق مساوی دارند. ماده دوم قانون اساسی حکم می‌کند که دین مردم افغانستان اسلام است و نقش زنان باید قابل توجه باشد.»
