ابراز نارضایتی افغانها از خارج شدن طالبان از زندان
.مقام ها ادعا می کنند که آنانی که از زندان آزاد شده اند، به جای پیوستن به پروسه آشتی ملی به خشونت رو آورده اند
ابراز نارضایتی افغانها از خارج شدن طالبان از زندان
.مقام ها ادعا می کنند که آنانی که از زندان آزاد شده اند، به جای پیوستن به پروسه آشتی ملی به خشونت رو آورده اند
توسط: سید رحمت الله علیزاده – افغانستان
سیاستمداران و تحلیلگران در افغانستان آزاد ساختن یک تعداد طالبان از زندان را محکوم کرده اند. آنها گفته اند که این اقدام آنها را از مذاکرات صلح به دور می اندازد.
مطابق به حکم اخیر رییس جمهور، 41 زندانی که سه قوماندان محلی طالب هم در جمله آنها بودند از زندان غزنی به تاریخ 18جولای آزاد شدند.
محمدعلی احمدی، معاون والی غزنی، گفت که از جمله ره شده گان دو زندانی درحین جنگ با نیروهای امنیت ملی کشته اند. او، نام یکی از ازاد شده گان را ملاکریم خواند که به جرم کشتن 17 پولیس گرفتار شده بود. به گفته وی ملاکریم اکنون به کارسابق خود به عنوان قاضی طالبان درولسوالی خوگیانی برگشته است.
آقای احمدی، استراتیژی حکومت را که مورد حمایت شورای عالی صلح و برخی از علماء است، محکوم کرد. مطابق به این استراتیژی آزاد سازی طالبان وسیله ای برای آشتی با شورشیان مسلح خوانده می شود.
او پرسید:«این افراد که هنوز دست از خشونت برنداشته اند، چرا باید توسط سیستم عدلی آزاد شوند؟» احمدی گفت که کسانی که به اتهام تعبیه بمب با حملات کشنده دستگیری می شود باید به مرگ محکوم شوند. .
قوماندان امنيه ولايت غزنی، زراور زاهد، گفت که اداره وی معلوماتی دردست دارند که زندانی های رها شده دوباره به جبهه جنگ برگشته اند. اوازچندین فردی نام می برد که در ماه جولای از زندان آزاد شده و دوباره به جنگ درولسوالی ها و یا اطراف ولایت پیوسته اند.
نادرگیروال، یک عضو از شورای ولایتی غزنی، می گوید که آزاد کردن زندانیان باعث نمی شود که آنها از اهداف خود دست بکشند. او گفت:«طالبان رها شده از طرف دوستان شان خوشامدید گفته شده و درهمان شب به صف آنها می پیوندد».
مطابق به گزارش تلویزیون طلوع طی سالهای اخیر 520 تن از طالبان از زندانهای مختلف کشور آزاد شده اند.
تلاشها برای انجام معامله صلح آمیز میان حکومت و طالبان به اثر خروج نیروهای ناتو از کشور درسال آینده شدت بیشتری یافته است.
میرصمد حق، رییس محکمه استیناف غزنی گفت که او از رها کردن زندانی ها استقبال می کند. وی اصرار کرد که درجمله آزاد شدگان کسی به جرم «اختطاف، تروریزم، تعبیه ماین و استفاده ازسلاح» محکوم نشده بود. صمدی گفت:«ملا کریم، کسی که از طرف دولت به اتهام کشتن 17 پولیس دستگیر شده بود به این خاطر آزاد شد که دلایل برای ثبوت این کار موجود نبود».
طالبان آزاد شده ای سرشناس سایر ولایات افغانستان هم متهم به برگشت به صفوف طالبان استند.
شرف الدین، رییس پولیس بادغیس ولایت غربی افغانستان، گفت که یکی از فرماندهان سابق طالبان به نام محمدزمان از زندان بگرام آزاد شده و اکنون دوباره به گروه شورشیان پیوسته است و یک گروپ 400 نفری را رهبری می کند. محمدزمان متهم به کشتن و زخمی کردن تعداد زیادی از عساکردولتی بود.
منتقدان این سیاست می گوید که این گونه حرکات نشانه ای از عدم وجود سیاست های همگرایانه درقبال طالبان است. حمیدالله دانش، یک عضو شورای ولایتی غزنی، آزاد کردن طالبان را درولایت اش محکوم کرد.
اوگفت:«کرزی باید بفهمد که طالبان هیچگاهی به مذاکرات صلح نمی پیوندند. حکومت باید پالیسی های خود را درقبال طالبان تغییر دهد و از امتیازدهی بیشتر جلوگیری کند».
حکومت روی کشورهمسایه، پاکستان، فشاروارد کرد تا طالبان دربند درآن کشور را رها کند تا شانس مذاکرات بلند رود. طوریکه طی سال قبل بیشتر از 30 تن رها شدند. ازآن جمله هفت تن آنها بعد از دیدار کرزی از اسلام آباد در ماه گذشته، آزاد شدند.
این هفته، پاکستان با درخواست حکومت کابل موافقت کرد تا ملاعبدالغنی برادر، معاون قبلی رهبر طالبان، را که در سال 2010 درکراچی دستگیرشده بود را آزاد کند. وحید مژده، تحلیل گر مسایل سیاسی، می گوید که رها کردن این دست زندانی ها یک اقدام ایجاد اعتماد می باشد.
او گفت:«اکنون که پروسه روند مذاکرات آغاز شده است و پاکستان هم خواست خود را برای این مذاکرات نشان داده است، رهاکردن این زندانی ها راهی برای ایجاد اعتماد است».
تاکنون،اما، رهاکردن زندانی ها اندکی تحرک به پروسه صلح داده است. دراواخراین سال دفترسیاسی طالبان در دوحه، بعد از انتقاد دیپلماتیکی اداره حامدکرزی بسته شد.
احمدسعیدی، تحلیلگرمسایل سیاسی، گفت که رهاکردن این زندانی ها نشانه از ضعف کابل می باشد. او گفت:«حکومت نمی تواند تشخیص بدهد که چه کسی دوست است و چه کسی دشمن».
سیدرحمت الله علیزاده، یک خبرنگار آزاد در شهر غزنی می باشد.
